قوی‌ترین پاراوزنه‌بردار جهان: رکورد اصلی‌ام را در پارالمپیک...

قوی‌ترین پاراوزنه‌بردار جهان: رکورد اصلی‌ام را در پارالمپیک می‌زنم/ طلا گرفتم تا روح سیامند را شاد کنم به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، رقابت‌های جام جهانی پاراوزنه‌برداری در حالی برگزار شد که احمد امین‌زاده ملی‌پوش دسته فوق سنگین کشورمان با رکورد 267 کیلوگرم به مدال طلا دست یافت و سومین عنوان قهرمانی‌اش در سال 1402 را بدست آورد. این مدال طلا در حالی کسب شد که امین‌زاده در سه رویدادی که امسال شرکت کرد، رکوردهای بهتری را ثبت کرد و در واقع ارتقاء رکورد داشت. احمد امین‌زاده پس از مدال‌آوری در جام جهانی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم شرکت کرد که متن آن به شرح زیر است: * سطح مسابقات جام جهانی امارات چگونه بود؟ بیشتر رقبا در این رقابت‌ها حضور داشتند. در واقع آنهایی که قصد حضور در پارالمپیک را داشتند، در این مسابقات به میدان آمدند و همین مسئله باعث بالا رفتن سطح این رویداد شد. * ملی‌پوشان ایران در دسته‌های مختلف نیز مدال‌های زیادی کسب کردند. بله، با توجه به اینکه این رویداد در مسیر کسب سهمیه پارالمپیک بود، باید در آن شرکت می‌کردیم. البته ملی‌پوشان ایران به دلیل شرکت در رقابت‌های قهرمانی جهان و همچنین بازی‌های پاراآسیایی هانگژو، با آمادگی شرکت نکرده بودند. ما دو مسابقه فشرده داشتیم و خستگی هنوز در بدن بچه‌ها بود. * البته شما در دسته فوق سنگین رکوردهای خوبی به ثبت رساندید. من نسبت به دو رقابت قبلی رکورد بیشتر زدم، اما رکورد اصلی‌ام نبود. در واقع رکورد اصلی‌ام بیشتر از اینها بود و فقط می‌خواستم پیشرفت کوچکی داشته باشم. فشار زیادی در دو رویداد قبلی بر رویم بود و با آمادگی کامل شرکت نکردم. ان‌شاءالله آمادگی کامل را برای پارالمپیک پاریس می‌گذارم. * قبل از پارالمپیک در رویداد دیگری هم شرکت می‌کنید؟ آخرین گام برای کسب سهمیه پارالمپیک 50 روز قبل از بازی‌های پاریس است که باید در گرجستان حضور داشته باشیم. ان‌شاءالله آمادگی کامل خودم را در بازی‌های پارالمپیک پاریس نشان می‌دهم. * امسال هم که 3 مدال طلا گرفتید. ما خوشبختانه کادر خیلی خوبی داریم که هم به لحاظ فنی و هم علمی سطح بالایی دارند و واقعا زحمت می‌کشند. شخصاً تلاش زیادی کردیم و خدا را شکر توانستم سه طلا بگیرم. * مدال طلای خود را در دوبی و در چهارمین سالگرد تدفین سیامند رحمان کسب کردید. روزی که مسابقه داشتم، مصادف با چهارمین سالگرد تدفین سیامند رحمان بود. او مقابل چشمانم بود و هیچ وقت فراموشش نمی‌کنم. جای سیامند خیلی خالی بود و فکر می‌کردم آنجا حضور دارد. من تلاش کردم تا طلا بگیرم و روح سیامند را شاد کنم. این کوچکترین کاری بود که می‌توانستم انجام بدهم. * چه نگاهی به پارالمپیک دارید؟ تمام تلاشم را می‌کنم که مدالم طلا باشد و تقریباً 90 درصد طلایی هستم، اما بالاخره ورزش حرفه‌ای است و آسیب هم در آن وجود دارد و این قابل پیش‌بینی نیست. * سوال آخر اینکه شرایط اشتغال شما در استان خوزستان به چه مرحله‌ای رسید؟ از مسابقات جهانی 2021 که برگشتیم، قول دادند که اشتغالم را درست می‌کنند، اما تا الان هیچ اتفاقی نیفتاده است. امیدوارم این مسئله نیز انجام شود. انتهای پیام/