به گزارش ورزش سه، تیبو کورتوا امشب فقط دروازه‌بان نبود. او در...

به گزارش ورزش سه، تیبو کورتوا امشب فقط دروازه‌بان نبود. او در بازی مرگ و زندگی ژابی آلونسو مثل کارآگاه گجت با هر قسمت از بدنش که تصور می‌کنید مقابل توپ ایستادگی کرد تا رئال را در بازی حفظ کند و اجازه ندهد برتری از دست برود. در شبی که برای آینده ژابی آلونسو اهمیتش قطعا از یک بازی معمولی بیشتر است، رئال مادرید خیلی زود با گلی که کیلیان امباپه به ثمر رساند جلو افتاد، اما خیلی زود عقب نشست. بازی از کنترل خارج شد و آلاوس، با جسارت و فشار آوردن به همه خطوط رئال، بارها و بارها دروازه سفیدها را تهدید کرد. اینجا بود که نام یک نفر مدام تکرار شد: تیبو کورتوا. رئال در لاک فرو رفته بود و هر حمله آلاوس بوی خطر می‌داد. کورتوا اما ایستاده بود؛ آرام، متمرکز و بی‌رحم نسبت به توپ‌هایی که یکی‌یکی به سمتش می‌آمدند. واکنش‌ پشت واکنش. خروج‌ها به‌موقع. و بعد، لحظه‌ای که شاید تصویرش تا سال‌ها در ذهن هواداران بماند. توپ در شلوغی محوطه، از فاصله‌ای نزدیک و در شرایطی که همه چیز به ضرر رئال بود، به سمت دروازه شلیک شد. زمانی برای تصمیم نبود. نه دست، نه پا. کورتوا صورتش را سپر کرد؛ ضربه مستقیم به چهره او کوبیده شد، اما توپ راهی به دروازه پیدا نکرد. سیوی که بیشتر غریزی بود تا تکنیکی. یک واکنش ناب، وحشیانه و در اوج جسارت. آن صحنه، عصاره بازی امشب رئال بود. تیمی که بعد از گل، عقب نشسته و سعی دارد زنده بماند. البته نه مثل اکثر تیمهایی که چنین تصمیمی می‌گیرند، با حفظ مالکیت، بلکه به لطف ایستادگی دروازه‌بانی که بلد است در شب‌های سخت، تیمش را سر پا نگه دارد. ژابی آلونسو امشب یک بار دیگر فهمید وقتی همه چیز بد باشد می‌تواند روی یک ستون تکیه کند. و آن ستون، تیبو کورتواست؛ دروازه‌بانی که حتی با صورتش هم دروازه را به روی حریف می‌بندد. اما شاید برای ژابی فرصت زیادی باقی نمانده باشد که از این پس بارها و بارها شاهد این درخشش‌های بی‌مانند دروازه‌بان بلژیکی باشد.