به گزارش ورزش سه، با اینکه اوسمار ویرا یک روز قبل از بازی حساس...

به گزارش ورزش سه، با اینکه اوسمار ویرا یک روز قبل از بازی حساس مقابل تراکتور سرمربی پرسپولیس شد اما تقریباً هیچ دخالتی در سیستم و ترکیب آن مسابقه یا استراتژی کادر فنی نداشت. و البته که کریم باقری تأکید کرد اوسمار نکاتی قبل از این مسابقه به او و اعضای کادر فنی متذکر شده اما این‌گونه نبوده که برای آن مسابقه مثل یک سرمربی تازه وارد نقشه‌ای داشته و کار خاصی انجام داده باشد. با این حساب دیدار عصر جمعه مقابل استقلال خوزستان اولین مسابقه‌ای است که اوسمار روی نیمکت پرسپولیس خواهد نشست و همه منتظر خواهند بود تا اولین دستپخت سرآشپز برزیلی را در این مسابقه ببینند. از بازی تراکتور تا دیدار با آبی‌های اهواز بیشتر از یک هفته فاصله افتاد و اوسمار تمرینات جدی تیمش را از یکشنبه شروع کرد که باید دید در پنج جلسه تمرین تیم پرسپولیس نسبت به مسابقه قبلی خود چقدر تغییر خواهد کرد. واقعیت اینکه هواداران پرسپولیس بعد از صدرنشینی رقیب سنتی و چهار امتیاز عقب افتادن از آن تیم یا گرفتار شدن در میانه جدول با 15 امتیازی که در بازی‌های قبلی از دست رفته (در حکم 5 باخت از 9 بازی) دیگر تحمل از دست دادن امتیاز را ندارند و با اینکه بازی جمعه تازه اولین تجربه اوسمار در نقش سرمربی پرسپولیس به حساب می‌آید اما همه با توجه به آشنایی او با فوتبال ایران، شرایط لیگ، تیم‌های حریف و البته تیم خودی انتظار یک رفرم آنی را از او دارند. در واقع غالب هواداران پرسپولیس از اوسمار در همین گام نخست می‌خواهند تغییراتی در تیمش اعمال کند که تیم هم زیباتر و تهاجمی‌تر بازی کند هم راحت‌تر موقعیت گل بسازد و آسان‌تر نتیجه بگیرد. پیش‌نمایشی که امیدوارکننده نبودکریم باقری در بازی مقابل تراکتور پیش نمایشی از سیستم مد نظر اوسمار ویرا در پرسپولیس را به صحنه برد و تیمی که در یک مسابقه سیستم سه دفاعه را تست کرد بود در بازگشت به سیستم چهار دفاع، این بار از 1-3-2-4 دور شد و به سیستم محبوب یحیی و اوسمار در فصول گذشته برگشت که مشتقی از 2-4-4 به حساب می‌آید. در این سیستم که چهار مدافع، چهار هافبک، یک مهاجم سایه و یک مهاجم نوک به میدان می‌روند ظاهراً قرار است تیم تهاجمی‌تر بازی کند چرا که انگار از یک هافبک میانی با خصوصیات تدافعی‌تر کاسته شده و به یک مهاجم حتی از نوع سایه‌اش اضافه شده است. با این وجود نکته اینجاست که اوسمار در این سیستم هم کمبودهایی دارد هم اینکه بازیکنان تعیین‌کننده‌اش تا همین مسابقه قبلی فرم خوبی نداشته‌اند مگر اینکه در این یک هفته متحول شده باشند. جدا از مشکلات ساختار دفاعی پرسپولیس که در بازی‌های اخیر بروز کرده، پرسپولیس در فاز حمله مشکل داشت چرا که دو مدافع کناری‌اش رونده و در حملات فعال نبودند. این دی‌اکتیو بودن مدافعان کناری باعث شد تا خبری از آن کارهای ترکیبی دوره یحیی در کناره‌های زمین نباشد و پرسپولیس نتواند توپ را خرد خرد به دروازه حریف نزدیک کرده و موقعیت گل بسازد. عجیب اینکه حتی بعد از بیرون رفتن فرشاد احمدزاده و انتقادهای بی‌شمار هواداران و پیشکسوتان و البته اضافه شدن اوریه هم شرایط بهتر نشد چرا که هم محمدی افت کرده بود هم مدافع ساحل عاجی بعد از ماه‌ها دوری از مسابقه رسمی تا فرم ایده‌آل فاصله‌ای نجومی داشت. همچنین هافبک‌های میانی پرسپولیس فاقد خلاقیت و قدرت پاسوری بوده و با پاس‌های خلاقانه موقعیت نمی‌ساختند. سروش که برخی فوصل جزو بهترین گلسازان فصل بود حالا بیشتر از اینکه پاس گل بدهد خطا می‌کند و کارت زرد می‌گیرد یا باکیچ بیشتر در عرض پاس می‌دهد. این مسأله در مورد خدابنده‌لو هم تا حدودی مصداق دارد با این تفاوت که بیشتر می‌دود. حتی این خصوصیت در بازیکنی که پست مهاجم نوک بازی می‌کرد نیز دیده نمی‌شد. تغییرات متعدد در پست وینگر راست و چپ هم نشان داد هیچ بازیکنی در این دو پست خوب نبوده و این یعنی که پرسپولیس در فاز حمله هیچ نکته دندانگیری ندارد.ابزار سیستم متفاوت فراهم است؟در سیستم مد نظر اوسمار جدا از اینکه مدافعان کناری باید فعال و رونده باشند، در مرکز زمین داشتن یک هافبک دفاعی و یک هافبک خلاق و پاسور ضروری به نظر می‌رسد اما پرسپولیس هیچ بازیکنی با خصوصیات واقعی یک هافبک تدافعی ندارد و آخرین بازیکنی که اتفاقاً اوسمار با او کار کرده و قهرمان شده بود مسعود ریگی بود که کنار گذاشته شد تا تیم پرسپولیس بدون بازیکن پست شش باشد. در واقع مشکل بزرگ پرسپولیس در مرکز زمین ناشی از خلأ بازیکن متخصص پست 6 آنجا بود که هافبک‌های میانی‌اش بدون توپ دوندگی لازم را ندارند و همین نکته باعث شده تا این تیم در فاز دفاع هم آسیب پذیر باشد. در اسکواد فعلی پرسپولیس شش هافبک میانی شامل سروش رفیعی، باکیچ، سلمانی، عنایت‌زاده، سرلک و خدابنده‌لو حضور دارند که همگی یا بازیکن پست 8 به حسب می‌آیند یا 10. در عین حال به نظر می‌رسد برای سیستم مد نظر اوسمار باید یک بازیکن پست 6 در کنار یک بازیکن پست 10 مرکز زمین را در اختیار بگیرند اما اوسمار ناچار است حداقل تا پایان نیم فصل از یک بازیکن پست 8 کنار بازیکنی در پست 10 استفاده کند. پرسپولیس همچنین در فصل نقل و انتقالات تبدیل به وینگرستانی شد که البته راندمانی برای تیم نداشت و حالا سؤال اینجاست که چند تا از این وینگرها در سیستم تازه قابلیت و کیفیت لازم را برای بازی در کناره‌های خط میانی ارائه می‌کنند؟ پرسپولیس همچنین برای بازیکن پشت مهاجم نوک چند گزینه دارد اما در مورد تمام آنها تردیدهایی وجود دارد. محمد عمری، عالیشاه، بیفوما، ابوالفضل بابایی و مجتبی فخریان همه می‌توانند در این پست حضور داشته باشند اما در اینکه کدام‌شان گلزن بهتر و مکمل مناسبی برای علیپور باشند تردید اساسی وجود دارد. محمد قراگزلو