به گزارش "ورزش سه" و به نقل از تسنیم، پاراشنا به عنوان شاخه‌ای از...

به گزارش "ورزش سه" و به نقل از تسنیم، پاراشنا به عنوان شاخه‌ای از ورزش شنا برای افراد دارای معلولیت جسمی و بینایی، نه‌تنها یک فعالیت ورزشی، ابزاری برای رشد جسمی، روانی و اجتماعی، بلکه مسیری برای بازیابی اعتمادبه‌نفس و توانمندی‌های فردی است و می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی، افزایش اعتمادبه‌نفس و تقویت استقلال کمک کند. «تریشا زورن هادسون» پرافتخارترین ورزشکار تاریخ پارالمپیک با مجموع 52 مدال، شامل 37 طلا، 10 نقره، 5 برنز، یک شناگر نابینا بود که نامش را در تاریخ جاودانه کرد. همچنین می‌توان به «دانیل دیاس» برزیلی هم اشاره کرد که با وجود ناهنجاری مادرزادی و معلولیت از ناحیه دست و پا، 14 طلا، 7 نقره و 6 برنز در پارالمپیک کسب کرد و یکی از موفق‌ترین پاراشناگران مرد تاریخ لقب گرفت. در ایران نیز شناگرانی فعالیت دارند که با وجود محدودیت‌های جسمی، توانسته‌اند با ورود به دنیای پاراشِنا، نقطه عطفی در زندگی‌شان رقم بزنند. یکی از این ورزشکاران، «علیرضا نصر اصفهانی» 14 ساله است. آب برای علیرضا، جایی شد که محدودیت‌های فیزیکی‌اش رنگ می‌باختند. در آب، دیگر نیازی به پا نبود تا حرکت کند؛ بازوانش او را به جلو می‌بردند، و هر حرکت، گامی بود به سوی استقلال. تمرینات منظم شنا، نه‌تنها قدرت بدنی‌اش را افزایش داد، بلکه روحیه‌اش را نیز دگرگون کرد. او آموخت که توانایی، تنها در داشتن اعضای کامل بدن نیست، بلکه در اراده‌ای نهفته است که از دل سختی‌ها می‌جوشد. پاراشِنا برای افرادی چون علیرضا، پلی است میان محدودیت و رهایی؛ جایی که آب، نه مانع، بلکه یار و همراهی است برای رسیدن به اوج. این ورزش، نمادی از امید، تلاش و پیروزی بر ناتوانی‌هاست. این ورزشکار 14 ساله در گفت‌وگو با ، با بیان اینکه از همان بدو تولد دچار معلولیت از ناحیه هر دو پا بوده است، اظهار داشت: من از 6، 7 سال قبل وارد این رشته شدم. البته سه سال است که به صورت حرفه‌ای شنا می کنم. این پدر و مادرم مرا ترغیب کردند که به سمت شنا بیایم. اوایل کمی سخت بود، اما ناامید نشدم و ادامه دادم. وی درباره اعزام به بازی‌های آسیایی جوانان در امارات گفت: بله، قرار است به دبی بروم و امیدوارم که بتوانم حداقل یک مدال را بگیرم. این ورزشکار نوجوان در پاسخ به این سوال که آیا خودش را روی سکو هم تصور کرده است؟ عنوان کرد: بله، نه تنها تصور کرده‌ام، بلکه حتی چند بار خواب کسب مدال را دیده‌ام. نصر اصفهانی درباره معلولیتش از هر دو پا گفت: همیشه تلاش کرده‌ام که روحیه‌ام را حفظ کنم و در واقع احساس ضعف نمی‌کنم. به لحاظ جسمی شاید نسبت به سایر افراد ضعیف‌تر باشم، اما اراده بزرگی دارم. وی در پایان درباره هدفش در رویداد پیش‌رو تصریح کرد: امیدوارم بتوانم مدال‌های خوش‌رنگی در پاراآسیایی جوانان بگیرم. بعد آن نیز تلاش می‌کنم در بازی‌های آسیایی و حتی پارالمپیک سهمیه بگیرم و در آن نیز عملکرد خوب و موفقی از خودم نشان بدهم.