به گزارش "ورزش سه"، «خب، نمی‌دانم، فقط می‌خواهم بازی کنم. ژابی از...

به گزارش "ورزش سه"، «خب، نمی‌دانم، فقط می‌خواهم بازی کنم. ژابی از من می‌خواهد که خیلی درگیر شوم، تیم را مدیریت کنم و بهبود ببخشم. هنوز چیزهای زیادی برای آردا در رئال مادرید وجود دارد. حالا خوشحال‌تر هستم.» این اولین باری بود که آردا گولر از زمان پیوستنش به رئال در جمعی عمومی صحبت می‌کرد، پیش‌ از این تنها در روز معارفه‌اش این کار را انجام داده بود و لبخندش همه‌ چیز را فاش می‌کرد. دو سال طول کشید تا این ستاره جوان ترک پشت میکروفون بیاید و زندگی جدیدی را توضیح دهد که تنها تونی کروس به موقع توانسته بود آن را ببیند. و تفاوت، هرچند بزرگ به نظر برسد، ساده است. ژابی آلونسو توانست فوتبالی را که در پای گولر جریان دارد درک کند و با اعتمادی کامل، زمان و فرصت‌های لازم را در اختیار او بگذارد، چیزی که فوریت‌های رئال مادرید معمولاً به بازیکنان نمی‌دهد. او بازیکن را مطابق میلش صیقل داد. در حالی که با آنچلوتی هرگز آن اعتماد کورکورانه وجود نداشت، حرف‌های پوچی که در نهایت بازیکنی را که به سختی احساساتش را بروز می‌داد بیشتر به عمق فرو برد. دید کسی که همیشه جلوتر از همه بود «او خیلی خوب وارد شد. در تعطیلات خیلی خوب تمرین کرد، قوی‌تر، مقاوم‌تر و باکیفیت‌تر. این فصل برای او مهم خواهد بود، با نقش پررنگ‌تر نسبت به سال گذشته.» این اعترافات آنچلوتی در آغاز دومین فصل حضور گولر در مادرید بود، پس از این که بهای لازم را در فصل اول حضورش در فوتبال سطح اول پرداخت، فصلی که با مصدومیت‌ها و تصمیمات فنی همراه بود. او فصل را در سطحی عالی به پایان رساند، تیم ملی کشورش را در یورو رهبری کرد و به اردوی پیش‌ فصل رئال با همان تحول جسمانی که کادر فنی خواسته بود رسید. با این حال، علیرغم گفته‌های این سرمربی ایتالیایی، گولر هرگز واقعاً از نیمکت به جلو قدم نگذاشت. این بازیکن چاره‌ای نداشت جز این که از روی نیمکت به چمن سانتیاگو برنابئو خیره شود، چشمانش پر از اشتیاق اما آمیخته با سرخوردگی بود. مصدومیت‌ها، کمبود دقایق بازی و سیستمی که به نظر نمی‌رسید استعداد او را بفهمد، فصل‌های اولش را به آهی خاموش تبدیل کرد. تا این که کسی پیدا شد که فهمید. او اولین نفر نبود، پیش از این هم کروس به لطف دیدی که همیشه او را یک گام جلوتر از بقیه در جهان فوتبال نگه می‌داشت، استعدادش را دیده بود. «او از آن دسته استعدادهایی است که می‌پرسند: چطور این کار را می‌کنی؟. او دنبال سرنخ و توصیه است. بسیاری از بازیکنان ۱۸ ساله فکر می‌کنند که همین حالا هم خیلی خوب هستند و اصلاً نیازی به توصیه ندارند. اما او ذهنیتی برای یادگیری دارد.» این را اسطوره آلمانی چند سال پیش توضیح داده بود. بر خلاف برخی بازیکنان جوان که ممکن است احساس کنند همه‌ چیز را می‌دانند، این ستاره جوان با تواضع و عطش دانستن جلو آمد، رویکردی که حالا او را به‌ طور کامل در برنامه‌های ژابی آلونسو جا داده است. ۱۰ مشارکت گل در ۱۵ مسابقه «باید گفت او با توجه به سنش به شکلی باورنکردنی بااستعداد است. پای چپ بسیار بسیار ظریفی دارد و بارها آن را نشان خواهد داد. شوت پای چپ عالی دارد، از نظر فنی بسیار خوب است، به‌ خصوص در فضاهای تنگ. فکر می‌کنم خرید بسیار خوب و هوشمندانه‌ای است، به‌ خصوص برای آینده.» این پیش‌بینی همان اسطوره آلمانی درباره مسیر طولانی هم‌تیمی سابقش بود. مسیری که حالا با حضور سرمربی جدید برای هافبک ترک فرا رسیده است. وقتی ژابی آلونسو وارد والدبباس شد، متوجه شد که این استعداد بدون جهت می‌تواند در هیاهو گم شود. بنابراین مسیر او را تغییر داد و ابزارهای لازم را در اختیارش گذاشت تا در سیستم جای بگیرد. از یک هافبک تهاجمی خلاق به یک هافبک میانی مسئولیت‌پذیر که کار می‌کند و توپ را پخش می‌کند. از یک هنرمند آزاد به یک معمار بازی اما با وظایف دفاعی و این بازیکن این تغییر را با بلوغی غیرمنتظره در ۲۰ سالگی پذیرفت. ۱۵ بازی بعد که ۱۳ تای آنها در ترکیب اصلی بود و این یعنی این هافبک جایگاهش را یافته است: چهار گل، شش پاس گل، ۳۱ موقعیت خلق‌ شده و هشت موقعیت بزرگ گل. «او کیفیت‌ زیادی دارد، بازیکن خاصی است. دامنه پاس‌هایش بسیار متنوع است، ما با او بهتر بازی می‌کنیم اما باید یاد بگیرد و بازی‌اش را بهتر توسعه دهد.» این اعتراف ژابی آلونسو در جریان جام جهانی باشگاه‌ها بود، در اشاره به سرمایه‌گذاری روی این بازیکن که حالا نتایج درخشانی به همراه آورده است. منبع: مارکا