به گزارش "ورزش سه"، پرسپولیس که با انگیزه و انرژی زیادی در بازی...
به گزارش "ورزش سه"، پرسپولیس که با انگیزه و انرژی زیادی در بازی ملوان وارد زمین شد، خیلی زود می‌توانست دروازه حریف را باز کند. در دقیقه ۴، سروش رفیعی با دید باز و پاس کات‌بک تماشایی خود، محمد خدابنده‌لو را در محوطه شش‌قدم صاحب موقعیت کرد. همه چیز برای یک گل زودهنگام آماده بود اما شوت این بازیکن جوان دقت لازم را نداشت و از کنار دروازه به بیرون رفت. این فرصت طلایی که می‌توانست سرنوشت بازی را تغییر دهد، با حسرت بزرگی همراه شد. واکنش وحید هاشمیان، مربی پرسپولیس، به خوبی گویای اهمیت این موقعیت بود. او بلافاصله دستانش را روی سر گذاشت و نگاه پر از افسوسی به میدان داشت. در حقیقت، اگر پرسپولیس در همان دقایق نخست به گل می‌رسید، نه‌تنها از نظر روحی و روانی در موقعیت بهتری قرار می‌گرفت بلکه حریف نیز برای جبران زودهنگام تحت فشار قرار می‌گرفت و شاید روند کلی مسابقه تغییر می‌کرد. هاشمیان که همواره روی جزئیات و استفاده از موقعیت‌ها حساسیت زیادی دارد، می‌دانست چنین موقعیت‌هایی در بازی‌های حساس کمتر نصیب تیمش می‌شود. همین موضوع سبب شد که از دست رفتن این فرصت بزرگ حسرتی عمیق روی نیمکت پرسپولیس برجای بگذارد. اگر پرسپولیس زودتر به گل می‌رسید، احتمالا داستان بازی به شکلی کاملا متفاوت روایت می‌شد. فرصتی که خدابنده‌لو نتوانست از آن استفاده کند، حالا به یکی از لحظات کلیدی و پرحسرت این دیدار تبدیل شده است. با این حال باید در نظر گرفت خدابنده‌لو که عمدتا هافبک وسط یا دفاعی بازی می‌کند در بازی ملوان در دقایق ابتدایی پستی شبیه به مهاجم سایه داشت و همین موضوع او را خیلی زود در موقعیت گلزنی قرار داد اما غریبه بودنش با این فضا و پست باعث بی دقتی بزرگ او شد.
دیدگاهتان را بنویسید