به گزارش "ورزش سه"، با خداحافظی سرخیو بوسکتس، یکی از موفق‌ترین...

به گزارش "ورزش سه"، با خداحافظی سرخیو بوسکتس، یکی از موفق‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال این صحنه بزرگ را ترک می‌کند. این هافبک از طریق اینستاگرام اعلام کرد که پس از پایان فصل جاری در لیگ MLS از دنیای فوتبال خداحافظی خواهد کرد. به این ترتیب، بوسکتس در پایان سال کفش‌هایش را آویزان می‌کند. پایان دوران حرفه‌ای سرخیو بوسکتس فصل جاری با تیم فعلی‌اش، اینتر میامی، آخرین فصل حضور او در مستطیل سبز خواهد بود. این بازیکن اسپانیایی از سال ۲۰۲۳ در آمریکا بازی می‌کند. پیش از آن، او نزدیک به دو دهه دنیای فوتبال را با درخشش در بارسلونا مسحور کرده بود.  او با کاتالان‌ها افتخارات بی‌شماری کسب کرد، اما این هافبک آرام و بی‌حاشیه که در زمین نه با حرکات نمایشی، بلکه با دقت و ظرافت می‌درخشید، هرگز به معنای واقعی در کانون توجه نبود. بوسکتس و ۳۶ جام در کارنامه‌اش بوسکتس به‌ندرت توجهی که شایسته‌اش بود را دریافت کرد. با وجود اینکه او ۳۶ جام معتبر به دست آورد، همیشه هم‌تیمی‌هایش مانند لیونل مسی، لوئیس سوارز، آندرس اینیستا یا ژاوی در مرکز توجه بودند. با این حال، بدون موتور میانه میدان، یعنی بوسکتس، احتمالاً تعداد بسیار کمی از این ۳۶ جام ممکن می‌شدند. او تمام جام‌های مهم دنیای فوتبال را فتح کرد:  با تیم ملی اسپانیا در سال ۲۰۱۰ قهرمان جام جهانی شد.  در سال ۲۰۱۲ قهرمان جام ملت‌های اروپا شد.  با بارسلونا سه بار قهرمان لیگ قهرمانان اروپا، ۹ بار قهرمان لالیگا و هفت بار قهرمان جام حذفی اسپانیا شد. بوسکتس و تأثیر بی‌نظیرش بر بازی بوسکتس به‌ندرت در ۸۲۹ بازی باشگاهی خود صحنه‌های نمایشی خلق کرد. او تا کنون ۱۹ گل به ثمر رسانده و ۶۲ پاس گل داده است. اما تأثیر بوسکتس در بازی به شیوه‌ای کاملاً متفاوت بود. نقاط قوت بوسکتس بدون شک در دید وسیع، پیش‌بینی حرکات حریف، سرعت فکر و توانایی بی‌نظیرش در خواندن بازی نهفته است. به همین دلیل، سبک بازی او با دقت در پاس‌ها، قدرت در دوئل‌ها و حفظ توپ بی‌نقص بوده است. بوسکتس به‌عنوان یکی از بهترین هافبک‌های تاریخ فوتبال در یادها خواهد ماند، حتی اگر هرگز جایزه انفرادی بزرگی دریافت نکرده باشد. اهمیت نقش هافبک دفاعی برای یک تیم را ویسنته دل‌بوسکه، سرمربی سابق تیم ملی اسپانیا که با بوسکتس قهرمانی جام جهانی و جام ملت‌های اروپا را کسب کرد، به بهترین شکل بیان کرده است: «وقتی بازی را تماشا می‌کنی، بوسکتس را نمی‌بینی. اما وقتی بوسکتس را می‌بینی، کل بازی را می‌بینی.»او حتی از سمت رقیب دیرینه، یعنی رئال مادرید هم تمجید می‌شود. سرخیو راموس یک بار گفت: «بازیکنان زیادی هستند که من آن‌ها را دوست دارم، اما شاید بازیکنی که ما به آن نیاز داریم، بوسکتس باشد.» دوئل با بوسکتس «واقعاً دردناک» بود راموس تنها رقیبی نبود که شیفته توانایی‌های بوسکتس شده بود. پل اسکولز، اسطوره منچستریونایتد، نیز در گفت‌وگو با جیمی کاراگر درباره این بازیکن اسپانیایی به وجد آمد. او گفت: «ژاوی، اینیستا و بوسکتس بهترین خط هافبک تاریخ بودند.»  اسکولز بازی‌های فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۱ مقابل بارسلونا را به یاد می‌آورد که چطور دقت پاس‌های این سه نفر او و تیمش را آزار داد. او گفت:«واقعاً دردناک بود. ما مدام دنبال توپ می‌دویدیم.» وسلی اسنایدر، بازیکن سابق اینترمیلان، نیز خاطرات خوشی از رویارویی با بوسکتس ندارد، اما این خاطرات بیشتر به شخصیت بوسکتس مربوط می‌شود تا عملکرد فنی او. اسنایدر در برنامه زیگو اسپورتس گفت: «بوسکتس بازیکنی به‌شدت آزاردهنده بود. او همیشه می‌توانست به بازیکن حریف ضربه بزند، اما به محض اینکه چیزی علیه او پیش می‌رفت، شروع به گریه کردن می‌کرد. یک بچه گریان واقعی!» ستایش هم‌تیمی‌ها و مربیان ژاوی، هم‌تیمی قدیمی و مربی سابق بوسکتس، نیز او را ستود و گفت: «بدون بوسکتس، نه بارسلونا و نه اسپانیا هرگز به موفقیت‌هایی که کسب کردیم، نمی‌رسیدند.» با این حال، در کانون توجه عموم همیشه بازیکنان دیگری قرار داشتند. برخلاف بازیکنانی مثل مسی، اینیستا، ژاوی یا رودری (جانشین او در تیم ملی اسپانیا)، بوسکتس هرگز جایزه انفرادی دریافت نکرد.  شاید برای بهترین بازیکنی که کمترین توجه را دریافت کرد، این موضوع مناسب‌تر باشد که هیچ جایزه انفرادی نگرفت. اما با این وجود، او بی‌تردید به‌عنوان یکی از بهترین هافبک‌های تاریخ فوتبال در یادها خواهد ماند.