به گزارش ورزش سه، در دیداری سرنوشت‌ساز، تیم ملی برزیل با نتیجه ۳...

به گزارش ورزش سه، در دیداری سرنوشت‌ساز، تیم ملی برزیل با نتیجه ۳ بر صفر مغلوب صربستان شد و همین شکست کلید حذف این تیم را زد. در جدول گروه H، سه تیم برزیل، جمهوری چک و صربستان با ۶ امتیاز برابر شدند. با وجود تنها یک شکست، سلسائو به دلیل قوانین جدید و معدل ست‌ها، پایین‌تر از دو رقیب خود ایستاد. نکته تعیین‌کننده این بود که برزیل تنها تیمی بود که یک ست را به چین واگذار کرد (پیروزی ۳-۱)، در حالی که دیگر رقبا مقابل این تیم آسیایی بدون شکست ست پیروز شدند. اتفاقات خارج از زمین هم شرایط را برای برزیل دشوارتر کرد. ساعاتی پیش از دیدار با صربستان، «ماریا آنجلا روشا رزنده»، مادر برناردینیو، سرمربی تیم، در سن ۹۰ سالگی درگذشت. او در حالی تیمش را به میدان فرستاد که به شدت متأثر بود و پیش از آغاز مسابقه هنگام پخش سرود ملی، اشک ریخت. این حذف در شرایطی رقم خورد که ترکیب بازیکنان نسبت به لیگ جهانی تغییر نکرده بود. برناردینیو همان ۱۷ بازیکن را به جام جهانی برد که ماه گذشته مدال برنز لیگ جهانی را کسب کرده بودند. هدف اصلی او حفظ تداوم و ثبات برای مسیر آینده بود، اما نمایش تیم در فیلیپین نشان داد که تکرار موفقیت‌های گذشته آسان نخواهد بود. بازگشت برناردینیو نیز در فضایی خاص رخ داد. پس از خداحافظی او در ۲۰۱۶ و قهرمانی در المپیک ریو، هدایت تیم به رنان دال زوتو سپرده شد. دال زوتو بین سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۳ تغییر نسل را آغاز کرد؛ او بازیکنانی مانند آلان را به تیم اصلی آورد و زمینه حضور لیال، ستاره کوبایی-برزیلی، را فراهم کرد. اما نتایج تحت هدایت او پرنوسان بود. برزیل در المپیک توکیو چهارم شد، برای نخستین بار پس از سیدنی ۲۰۰۰ از کسب مدال بازماند و در جام جهانی قبلی نیز ناکام بود، هرچند قهرمانی در لیگ ملت‌ها ۲۰۲۱ تنها نقطه روشن کارنامه‌اش بود. مشکلات جسمانی و بستری طولانی‌مدت بر اثر ابتلا به کرونا در ۲۰۲۱ سرانجام موجب استعفای او شد. در چنین شرایطی، فدراسیون والیبال برزیل به برناردینیو رجوع کرد. او بدون برنامه‌ریزی قبلی و کمتر از یک سال مانده به المپیک پاریس، دوباره روی نیمکت نشست. اما نتیجه این بازگشت هم فراتر از انتظار نبود؛ رتبه هشتم در المپیک و حذف از مرحله گروهی جام جهانی مهر تأییدی بر فاصله زیاد والیبال برزیل با دوران طلایی بود؛ روزهایی که نام‌هایی همچون جیبا، سرجینیو و برونو تیمی شکست‌ناپذیر ساخته بودند. علاوه بر عوامل فنی، ضعف ساختار داخلی نیز ضربه خود را زده است. از سال ۲۰۲۰ به بعد و با بحران مالی و پیامدهای کرونا، کیفیت و جذابیت سوپرلیگ برزیل افت محسوسی داشته است. کاهش تماشاگران و افت قدرت مالی باشگاه‌ها موجب شد پشتوانه‌ای که روزگاری بازیکنان آماده‌ای را به تیم ملی می‌رساند، تضعیف شود. با این حال، سیاست فدراسیون والیبال برزیل تغییر نکرده است. در پایان سال ۲۰۲۳ تصمیم گرفته شد که حتی بدون توجه به نتایج پاریس، برناردینیو در تیم مردان و زراپورتو گیمارائش در تیم زنان حفظ شوند. مأموریت آن‌ها روشن است: ساختن نسل جدید برای المپیک ۲۰۲۸ لس‌آنجلس. تیم زنان برزیل با هدایت زراپورتو توانست در همین جام جهانی روی سکو برود، اما برناردینیو راه دشوارتری در پیش دارد، خصوصا اینکه در برزیل کسی این غم بزرگ را به عنوان بهانه شکست نخواهد پذیرفت.