به گزارش "ورزش سه"، پاریس بار دیگر به وجد آمد، لذت برد و با این اثر...

به گزارش "ورزش سه"، پاریس بار دیگر به وجد آمد، لذت برد و با این اثر هنری به نام پاری‌سن‌ژرمن هیجان‌زده شد. تیمی که حتی بدون دو بازیکن برترش، دمبله و دوئه، غیرقابل توقف است و هیچ رحمی به حریف نشان نمی‌دهد. پاریسی‌ها دفاع از عنوان قهرمانی اروپا را با پیروزی قاطع، غیرقابل انکار و ضروری ۴-۰ مقابل آتالانتا آغاز کردند؛ تیمی که در طول ۹۰ دقیقه حرفی برای گفتن نداشت و در نیمه اول می‌توانست بسیار سختی تنبیه شود. این نشان می‌دهد که حتی با نتیجه‌ای به نفع خود، قهرمان اروپا راضی نمی‌شود. این بازی برای آتالانتا یک جهنم بود. در دقیقه دهم، بازیکنانش آرزوی پایان بازی را داشتند. لوئیس انریکه، که بار دیگر در نیمه اول از سکوهای رسانه‌ای بازی را تماشا می‌کرد، یارگیری‌های انفرادی یوریچ را نابود کرد. اینکه بازی پس از ۱۵ دقیقه ۳-۰ نشد، معجزه بود. فقط در این ورزش به نام فوتبال قابل توضیح است. فابیان در دقیقه سوم با یک پاس نابغه‌وار به مارکینوس، که به عنوان مدافع میانی توپ را در محوطه جریمه حریف ربوده بود، اجازه داد به یک مهاجم تبدیل شود و گل اول را به ثمر برساند. فرصت‌ها یکی پس از دیگری خلق می‌شدند. کواراتسخلیا، که انگار مارادونا شده بود، با یک حرکت غیرقابل مهار توپ را به گوشه دروازه کوبید و گل دوم را به ثمر رساند. حتی پیش از پایان نیمه اول، بارکولا یک پنالتی را از دست داد که توسط کارنسکی مهار شد. نونو مندس، بهترین دفاع چپ جهان، مثل یک گردباد به جشن اضافه شد. این پرتغالی یک هیولاست که حتی با گرفتن هم نمی‌توان او را متوقف کرد. با یک شوت به گوشه نزدیک دروازه، پس از یک حرکت تکنیکی که بیشتر به یک هافبک هجومی شبیه بود، کار آتالانتا را تمام کرد؛ تیمی که حتی پس از استراحت نیمه هم هیچ نشانه‌ای از واکنش نشان نداد. نتیجه ۳-۰ کافی نبود، چون گونچالو راموس در وقت‌های تلف‌شده گل چهارم را هم به ثمر رساند. یک شکست کامل که عدالت را در زمین اجرا کرد. پاری‌سن‌ژرمن در اروپا ترس به دل‌ها می‌اندازد.