به گزارش "ورزش سه"، راهروهای سالن زاگرب در سکوتی سنگین غرق شده...

به گزارش "ورزش سه"، راهروهای سالن زاگرب در سکوتی سنگین غرق شده بودند. امیرعلی آذرپیرا، کشتی‌گیر ۲۳ ساله ایران، بعد از پایان فینال با دوبنده‌ای که تا کمر پایین کشیده بود و عضلاتی که از خستگی سنگین‌تر از همیشه به نظر می‌رسید، به سالن بازگشت. نه از تشویق‌های پرشور روز گذشته خبری بود و نه از لبخندهایی که بعد از شکست دادن احمد تاج‌الدینوف و صعود به فینال دیده بودیم. تصویرش بیشتر شبیه سرداری بود که از جنگی دشوار برگشته اما خبر خوشی برای لشکرش ندارد. پژمان درستکار، سرمربی تیم ملی، در گوشه‌ای ایستاده و کلافگی در نگاهش موج می‌زد و اگرچه می‌توانست بعد از این طلا، بابت قهرمانی مقتدرانه‌ شاگردانش مشت‌هایش را گره کند، غصه امیرعلی جوان را می‌خورد. درستکار با حسرت به شاگردش می‌گفت این مفت‌ترین شکست تاریخ بود و می‌توانستی به راحتی طلا بگیری. جملات درستکار در صفحه کشتی جهانی هم بازتاب داشت: "ای لامذهب! ده ثانیه مونده بود، میچسبیدی  زیر کتفش میچسبیدی بهش برای چی می‌رفتی عقب؟" او به‌خوبی می‌دانست که شاگردش چه بهایی برای رسیدن به این فینال پرداخته بود و چقدر به رنگ طلایی مدال آخرین مسابقه کشتی آزاد قهرمانی جهان زاگرب چشم دوخته بود. اما مقابل او، کشتی‌گیر آمریکایی‌ای قرار داشت که سال‌هاست لقب پسر آهنی را گرفته است؛ کایل اسنایدر، قهرمان المپیک ریو و حالا با چهار عنوان قهرمانی جهان. مبارزه فینال با احتیاط شروع شد. آذرپیرا، برخلاف همیشه، محتاط‌تر بود و ترس پنهانی در حرکاتش دیده می‌شد اما او با بدنی آماده در ابتدای کشتی دو امتیاز گرفت. اخطار داور و امتیاز نخست به اسنایدر رسید و همین کافی بود تا جریان مبارزه به سود مرد آمریکایی تغییر کند. هر بار که انتظار می‌رفت آذرپیرا دست به حمله بزند، سد محکمی روبه‌رویش بود. فیزیک خاص اسنایدر، قدرتی که در کلنجارهای تن به تن به رخ می‌کشید، و تجربه بی‌نظیرش در لحظات پایانی، دست به دست هم داد تا او در هشت ثانیه پایانی کشتی درحالی که با تساوی دو-دو بازنده بود، آذدپیرا را از تشک خارج کند و سرنوشت مبارزه در ثانیه‌های آخر رقم بخورد. آذرپیرا در نهایت ۳–۲ شکست خورد، نتیجه‌ای نزدیک، اما بسیار تلخ. چرا که او آمده بود طلای خوشرنگ را بگیرد و نامش را کنار بزرگان تاریخ کشتی ایران بنویسد. اما این بار، سخت‌جان آمریکایی اجازه نداد. اسنایدر که در المپیک پاریس برای کسب مدال برنز مغلوب آذرپیرا شده بود، این بار با انتقامی تاریخی دوباره بر سکوی نخست ایستاد و نشان داد کشتی‌گیران باتجربه آمریکایی حتی در صورت شکست در یک تورنمنت بازهم آماده مبارزه ای جاه‌طلبانه خواهند شد. چهره زخمی و غرق در غم آذرپیرا بعد از فینال با گرمکن تیم ملی، با افکت سیاه و سفید و موزیک‌های سوزدار حسابی در فضای مجازی وایرال شد. در عکس تیمی قهرمانی ایران هم، چهره سرد آذرپیرا بیشتر از همه به چشم می‌آمد. همان‌طور که سال گذشته اشک‌هایش بعد از شکست در راند اول المپیک به یاد مانده بود، این بار هم تصویر سرد و خاموشش در زاگرب، سندی شد بر حسرتی که با او ماند. با این حال، او فقط ۲۳ سال دارد و راه طولانی در پیش است. شکست مقابل اسنایدر می‌تواند زخمی باشد که به وقت خودش به طلا تبدیل می‌شود؛ زخمی که شاید در المپیک لس‌آنجلس، با شکوه‌تر از همیشه التیام یابد.