به گزارش "ورزش سه"، تابلوی ورزشگاه نتیجه ۰-۲ را نشان می‌داد اما...
به گزارش "ورزش سه"، تابلوی ورزشگاه نتیجه ۰-۲ را نشان می‌داد اما واقعیت جاری در زمین در آتلانتا چیز دیگری بود. برای دقایق زیادی، پاری سن ژرمن در آستانه فروپاشی قرار داشت. شاگردان لوئیس انریکه در نیمه اول کاملاً در لبه تیغ قدم می‌زدند. ونسان کمپانی دقیقاً کلیدهایی را در اختیار داشت که قهرمان جدید اروپا را در تنگنا قرار دهد. آنها کاملاً نابودشان نکردند اما پاشنه آشیل این تیم را نمایان کردند، سرنخی که حالا ژابی آلونسو می‌تواند به خوبی از آن استفاده کند. پاری سن ژرمن زیر فشار می‌لرزد و چه توصیف به جایی. بایرن در دیدار مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی باشگاه‌ها از همین حربه استفاده کرد تا رقیبش را محدود کند. تیم انریکه در مالکیت توپ کاملاً ناکارآمد ظاهر شد. نشانه‌ای از بلوغ تاکتیکی بایرن که با پرس شدید و بی‌امان، پاریسی‌ها را خفه کرد. کمپانی از بازیکنانش خواسته بود در تمام نقاط زمین به دنبال دوئل‌های تک به تک باشند. این فشار فیزیکی سنگین، اجازه شکل گرفتن هیچ ساختار منسجمی را به پی اس جی نداد که معمولاً چون خنجری برنده ظاهر می‌شود و به ندرت رحم می‌کند. جمال موسیالا در نیمه اول هدایت کننده اصلی پرس بایرن بود، در حالی که سایر بازیکنان برای هر کدام از بازیکنان پی اس جی دردسرآفرین بودند. جاناتان تاه تا میانه میدان پیشروی می‌کرد تا مانع چرخش فابین رویز شود و اجازه ارسال پاس‌های عمقی را ندهد. کمپانی همچنین دستور داده بود تا مدافعان کناری در پست‌های هجومی بمانند تا وینگرهای پی اس جی را مجبور به چرخش و جابجایی برای ایجاد برتری عددی کنند. این سیستم منسجم باعث شد بایرن در یک آمار خیره کننده، ۱۰ بار مالکیت توپ را از یک سوم هجومی زمین آغاز کند. پاری سن ژرمن کنترل بازی را از دست داد این عملکرد فیزیکی خیره کننده بایرن ادامه داشت تا زمانی که موسیالا به دلیل مصدومیت شدید در پایان نیمه اول تعویض شد. نگاهی به آمار نشان می‌دهد پی اس جی در ۲۲ درصد از پاس‌های ابتدایی‌اش در یک سوم دفاعی دچار اشتباه شد، یعنی از هر چهار پاس یکی به مقصد نرسید. برای مقایسه، بدترین آمار آنها در این بخش در جام باشگاه‌های جهان برابر اینترمیامی بود که تنها یازده درصد بود. انریکه برای رفع این مشکل به تیمش دستور داد تغییر جهت‌های بیشتری در بازی داشته باشند و با پاس‌های بلند به پشت مدافعان کناری بایرن حمله کنند. انریکه پس از بازی به خبرنگاران گفت: «آنها بیشتر از هر تیم دیگری شبیه ما بودند.» بایرن مونیخ قهرمان اروپا را در مقاطعی از بازی آسیب پذیر جلوه داد. با این که مالکیت توپ در اختیارشان نبود اما با ساختار منسجم‌شان هرگونه آسایش را از حریف سلب کردند، همان اتفاقی که فصل گذشته در لیگ قهرمانان نیز رخ داد. جایی که آرسنال در بازی برگشت نیمه نهایی و بایرن در مرحله گروهی، تیم انریکه را وادار کردند سبک بازی‌اش را کنار بگذارد. برابر آرسنال، نرخ پاس‌های ناموفق پی اس جی در یک سوم دفاعی به ۳۰ درصد رسید و این عدد در برابر بایرن در مرحله گروهی ۲۴ درصد بود. ساختار هجومی پی اس جی نیز دچار تغییر شد. در آخرین بازی برابر بایرن، تنها ۱۹ درصد از حملات این تیم در مناطق هجومی ثبت شد که پایین‌ترین نرخ فصل برای آنها بود. در عین حال، شبکه پاسکاری این تیم نیز آرایشی غیرعادی و عقب کشیده از خود نشان داد. آنها فقط ۳۵۴ پاس کامل ارسال کردند، در حالی که میانگین‌شان در طول جام جهانی باشگاه‌ها ۷۸۰ پاس بود. واقعیت تلخ دیگر؟ بایرن تنها تیمی بود که مالکیت توپ را از پی اس جی ربود، با آماری که ۵۴ درصد آن به نفع آلمانی‌ها بود. این تسلط بدون توپ، ضعف‌های نهفته تیمی را که عادت به کنترل دارد اما همیشه برای مقاومت آماده نیست به وضوح برملا کرد. منبع: مارکا
دیدگاهتان را بنویسید