به گزارش ورزش سه، این تصویری از سه بازیکن شاخص فوتبال ایران در جام...

به گزارش ورزش سه، این تصویری از سه بازیکن شاخص فوتبال ایران در جام جهانی ۲۰۰۶ است: جواد نکونام، هافبک دفاعی و شماره ۶ تیم برانکو ایوانکوویچ، محرم نویدکیا، ستاره سپاهان که به عنوان بازیکن جایگزین به جای ستار زارع به اردوی تیم ملی پیوست و البته وحید هاشمیان، مهاجم آن روزهای تیم هانوفر که حالا به عنوان سرمربی پرسپولیس، اولین شغل سرمربیگری خود را در فوتبال ایران آغاز خواهد کرد. نفر وسط، محرم نویدکیا هم به دلیل انصراف کارترون، سرمربی فرانسوی، جای او را گرفت و جالب اینکه شخصی که به نظر مربی‌تر از بقیه به نظر می‌رسید (جواد نکونام) فعلا از بیرون کار را دنبال می‌کند. او پس از هدایت تیم فوتبال استقلال به دلیل اختلافات شدید مدیریتی در فصل پیش قربانی مشکلات پیش‌بینی نشده‌ای شد که او را مستهلک کرده و از جمع مربیان لیگ برتر کنار گذاشت. نکونام پس از جدایی از استقلال چندان در محافل فوتبال آفتابی نمی‌شود و تنها در کلاس پروفشنال حضور پیدا کرد و دور از هیاهو پای درس مربی پرتغالی نشسته است. در واقع اگر اتفاقات مربوط به مدیریت استقلال در دوره احمد شهریاری مانع از کار نکونام نمی‌شد، امروز این قاب، یک قاب کامل برای شروع رقابت‌های لیگ در این فصل بود؛ جایی که سه مربی زرد، قرمز و آبی در یک تصویر جایی دوردست را نگاه می‌کنند؛ دوردستی که می‌شد آن را به تیم فوتبال تراکتور تشبیه کرد که با یک مربی کروات برای دفاع از عنوان قهرمانی در این فصل وارد لیگ برتر می‌شود. این سه بازیکن سابق تیم ملی فوتبال ایران در دوره فوتبال‌شان رکوردها و دستاوردهای بسیاری داشتند؛ جواد نکونام اولین بازیکن ایرانی حاضر در لالیگا است و موفق به گلزنی در مقابل رئال مادرید شده و در مربیگری هم کارنامه پرباری دارد‌ او همچنین رکورددار تعداد بازی‌های ملی در تاریخ فوتبال ایران محسوب می‌شود. محرم نویدکیا تا پیش از ظهور پرسپولیس برانکو، سال‌ها پر عنوان‌ترین بازیکن لیگ برتر فوتبال ایران با ۵ عنوان قهرمانی بود و همچنین رد پای او را می‌شود در آخرین افتخار تاریخ فوتبال ایران در آسیا (قهرمانی در بازی‌های آسیایی بوسان ۲۰۰۰)  به وضوح به چشم دید؛ جایی که او ستاره فینال و کشف فوتبال ایران در آن تورنمنت با سرمربیگری ایوانکوویچ محسوب می‌شد. نفر آخر هم وحید هاشمیان است؛ بازیکنی که در اولین بازی ملی دو گل به ثمر رسانده و رکوردی خاص را در میان فوتبالیست‌های ایرانی دارند. اینکه بیشترین تعداد بازی در بوندسلیگا را به خود اختصاص داده و حتی در میان آسیایی‌ها هم یکی از ۱۰ نفر اصلی در تداوم در فوتبال این کشور است. او در تیم‌های بزرگی مثل هامبورگ و بایرن مونیخ زده و در دوران اوج فوتبالش، آقای گل بوندسلیگا ۲ آلمان هم شده است. از آنجا که دوران بازیگری با دوران مربیگری تفاوت بسیاری دارد، این سه چهره با فراز و نشیب و شرایطی متفاوت در شغل جدید جای گرفته‌اند. در حالی که اینطور به نظر می‌رسید که از نکونام و نویدکیا مربیان خوبی بیرون بیاید اما هاشمیان که بالاترین مدارک مربیگری را در بین این سه نفر دارد، هنوز در این شغل آنچنان محک نخورده که بشود به صورت دقیق ارزیابی‌اش کرد، اگرچه او دوره‌ای طولانی در کنار دراگان اسکوچیچ، دستیار سرمربی تیم ملی بوده و بخشی از اعتبار صعود زود هنگام ایران به جام جهانی ۲۰۲۲ نیز به وی تعلق دارد. نویدکیا در دومین حضورش در تیم سپاهان، در شرایطی که دیگر نامزد سرمربیگری سپاهان، کسی جز نکونام نبود، برای کسب عنوان قهرمانی تیمش را به رقابت فرستاد و نکونام هم بیرون از گود در انتظار پیشنهادی مناسب برای ارائه مجدد ایده‌هایی است که در سه تیم باشگاهی اجرا کرده و در آن موفق هم بوده است. اگرچه مربیان در نهایت چاره‌ای جز این ندارند که با شکست میدان را ترک کنند و برای بزرگترین چهره‌های نیمکت‌ها در سراسر جهان، حداقل یک برکناری به چشم می‌خورد و نکونام هم از این قاعده مستثنی نیست، اما او که در نساجی و فولاد و حتی استقلال موفقیت‌های چشمگیری به دست آورده، با پایان جوی که علیه وی وجود داشت، در هیئت یک سرمربی فوتبال ایران باز خواهد گشت و با انگیزه و ذهنیتی که از او سراغ داریم، احتمالاً تیم خود را برای مقابله با همه مدعیان در فوتبال ایران آماده خواهد کرد.در نسل ۲۰۰۶ که با کمی خوش شانسی می‌توانستند فاتح یک جام ملت‌ها نیز بشوند و شاید اولین صعود فوتبال ایران به دور دوم جام جهانی را به اسم خود ثبت کنند، چهره‌های مهم دیگری هم حضور دارند؛ رحمان رضایی و آندرانیک تیموریان در تیم ملی به فعالیت مشغولند، یحیی گل محمدی سرمربی فولاد است، مهدی مهدوی کیا در امارات سرمربی تیم الجزیره الحمرا است، حسین کعبی دستیار سرمربی استقلال خوزستان است، سهراب بختیاری زاده در فصل پیش در دوره‌ای هدایت استقلال بر عهده داشت، مسعود شجاعی به احتمال زیاد سرمربی نفت آبادان در فصل پیش رو خواهد بود و ...؛ نسلی که برای فوتبال ایران شادی آوردند و صندلی‌های مهم فوتبال ایران تا زمان زیادی متعلق به آنها خواهد بود.