به گزارش ورزش سه، بدون شک لیورپول بدون انقلابی که یورگن کلوپ،...

به گزارش ورزش سه، بدون شک لیورپول بدون انقلابی که یورگن کلوپ، سرمربی آلمانی سابق قرمزها آن را رقم زد، دوباره به یک قدرت در فوتبال اروپا تبدیل نمی‌شد. در طول ۹ سال، کلوپ دست به کار بزرگی در آنفیلد زد و فلسفه آلمانی خود را با رویکرد منحصر به فردش با مدیریت بازیکنان در هم آمیخت تا شهرتی همانند دوران اسطوره‌های لیورپول مانند بیل شنکلی و باب پیزلی در تاریخ باشگاه به ثبت برساند. یک سال بعد از جدایی غم انگیز کلوپ از لیورپول، یک آلمانی هیجان انگیز دیگر یعنی فلورین ویرتز در راه پیوستن به جمع شاگردان آرنه اشلوت قرار دارد و حالا ستاره سال های اخیر لورکوزن می‌تواند خاطرات خوب کلوپ را این بار به عنوان یک بازیکن در ذهن هواداران لیورپول تکرار کند. اگرچه هواداران این تیم به استقبال از نام‌های آلمانی در تیم عادت دارند، اما این بار انتظارات متفاوت است. ویرتز ۲۲ ساله نه تنها آمار خیره‌کننده‌ای دارد، بلکه از استعداد فنی نادری نیز برخوردار است که او را واجد شرایط می‌کند تا سنگ بنای پروژه جدید آرنه اشلوت باشد. مربی‌ای که روی ستاره لورکوزن برای رهبری سرخ‌ها در فصل جدید حساب باز می‌کند. اما تاریخ باشگاه به هواداران پرشور لیورپول یادآوری می‌کند که در قضاوت خرید های جدید عجله نکنند، زیرا اکثر بازیکنان آلمانی سابق این تیم در آنفیلد به یک ستاره تبدیل نشده اند. اولین آلمانی سرشناسی که پیراهن لیورپول را پوشید، کارل هاینتس ریدله، ستاره سابق دورتموند بود که در سال ۱۹۹۷ پس از قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا به آنفیلد آمد، اما با ظهور مایکل اوون نتوانست خود را نشان دهد و پس از دو فصل به آنفیلد را ترک کرد. سپس شان داندی از راه رسید، که فقط به عنوان یک بازیکن معمولی از او یاد می‌شد، پیش از آنکه اولین ستاره واقعاً موفق آلمانی سرخ‌ها، یعنی دیتمار هامان، ظهور کند. این بازیکن آماده تنها یک هافبک دفاعی نه، بلکه قلب تپنده تیمی بود که در سال ۲۰۰۱، تحت رهبری ژرار هولیه، پنج عنوان قهرمانی، از جمله جام یوفا را به دست آورد. نام هامان در فینال معروف استانبول ۲۰۰۵ بیش از پیش مطرح شد، زمانی که رافائل بنیتز، سرمربی تیم، تصمیم گرفت او را در ابتدای نیمه دوم مقابل میلان، در حالی که تیم با نتیجه ۳-۰ عقب بود، به میدان بفرستد. اگرچه توجه‌ها به جرارد، اشمیتزر و دودک بود، اما این معرفی هامان بود که نقطه عطف بزرگترین بازگشت تاریخ لیگ قهرمانان اروپا شد، زیرا او با اعتماد به نفس پنالتی اول را با وجود شکستن انگشت پایش تبدیل به گل کرد. بعدها، مارکوس بابل و کریستین زیگه، در دوره‌ای از موفقیت‌های متناوب، به لیورپول پیوستند، پیش از آنکه خط حمله آلمان شروع به افول کند، به‌ویژه با ورود بازیکنانی مانند صمد یسیل در سال ۲۰۱۲ که به دلیل مصدومیت از حضور در لیگ برتر محروم بود و تنها به دو بازی در جام اتحادیه بسنده کرد. سپس امره جان آمد که پس از پیوستن از لورکوزن در سال ۲۰۱۴، عملکرد بسیار خوبی داشت و با این تیم به فینال سه تورنمنت مهم یعنی لیگ اروپا، جام اتحادیه و لیگ قهرمانان اروپا رسید، اما بدون کسب عنوان قهرمانی به یوونتوس پیوست. صحبت کردن در مورد آلمانی‌های لیورپول بدون اشاره به لوریس کاریوس، دروازه‌بانی که در شبی در کیف در سال ۲۰۱۸ از یک رویای زیبا به یک کابوس دردناک تبدیل شد، غیرممکن است. او اشتباهات بزرگی مقابل رئال مادرید مرتکب شد و متعاقباً در میان انتقادات گسترده از لیورپول جدا شد. او فصل‌های آخر خود را به صورت قرضی و در حاشیه گذراند تا اینکه اخیراً به آلمان بازگشت تا پیراهن شالکه را به تن کند. و حالا لحظه‌ای که هواداران لیورپول مشتاقانه منتظرش بودند از راه رسیده است. فلورین ویرتز، با ذهنیت قوی و مهارت‌های استثنایی‌اش، از در بزرگ وارد می‌شود، به این امید که سنگ بنای نسل جدیدی از افتخارات سرخ‌ها باشد.