به گزارش ورزش سه، در فوتبال ایران، باشگاه‌داری خصوصی همواره با...
به گزارش ورزش سه، در فوتبال ایران، باشگاه‌داری خصوصی همواره با موانع متعددی همراه بوده و اغلب تیم‌های فعال، وابسته به منابع دولتی یا شبه‌دولتی هستند، اما در این میان، باشگاه‌هایی مانند خیبر خرم‌آباد، تراکتور تبریز و ... تلاش کرده‌اند مسیر مستقلی را در پیش بگیرند. مسعود عبدی، مالک خیبر، امروز با انتشار یادداشتی به مشکلات اقتصادی و محدودیت‌هایی که در بخش خصوصی با آن روبرو است، پرداخته است. این یادداشت را در ادامه می‌خوانید: فوتبال دولتی و خصوصی در ایران؛ فوتبال، تکه‌ای از پازل اقتصاد در ایران همانند سایر نقاط جهان، فوتبال فقط یک سرگرمی نیست؛ نقشه‌برداری دقیقی از ساختار اقتصاد و اجتماع کشور است. همانی که در خیابان و بورس و صنعت می‌بینیم، با همان الگو، در مستطیل سبز هم دیده می‌شود. در کشور ما، باشگاه‌داری سال‌هاست که یک بازی درون‌سازمانی است؛ بازیگرانی که از جیب مردم تغذیه می‌شوند اما پاسخ‌گویی‌شان در تاریکی است.مدیرانی منصوب‌شده، بودجه‌هایی بی‌پشتوانه اقتصادی، بدهی‌هایی که از جیب نسل بعد پرداخت می‌شود. همان‌طور که بخش زیادی از اقتصاد ایران با بودجه عمومی می‌چرخد، فوتبال هم با حمایت‌های خارج از زمین زنده نگه داشته شده؛ نه با درآمد بلیت و تبلیغات و برند.در این میان، چند باشگاه هستند که سعی کرده‌اند با تکیه بر منابع خودشان، بدون آویزان شدن به ساختارهای رانتی، پیش بروند.یکی از این باشگاه‌ها، خیبر است؛ تیمی که نه در پایتخت است، نه در محورهای رسمی دیده می‌شود، اما پایش روی زمین خودش است. امسال متاسفانه در کنار خیبر، شاید فقط یک یا دو تیم دیگر باشند که بتوان نامش را در میان خصوصی‌های واقعی آورد.آنچه در فوتبال می‌بینیم، تصویر کوچک‌شده‌ای است از کل اقتصاد دولتی ایران:• رانت، نبود رقابت واقعی، و حذف بخش خصوصی از مرکز میدان• وابستگی به تصمیمات غیرورزشی برای موفقیت درون زمین• برخورد تبعیض‌آمیز با تیم‌هایی که خارج از مدار رسمی هستند وقتی مسیر اقتصادی به عدالت و بهره‌وری منتهی نمی‌شود، فوتبال هم به جای رقابت، به جنگ سهم‌ها تبدیل می‌شود.خیبر خرم‌آباد نه فقط یک تیم فوتبال، که یک پروژه اقتصادی- اجتماعی مستقل است.نماینده‌ی بخش خصوصی واقعی در میدانی که اکثر رقبا هنوز به پشتوانه بیرون از باشگاه دل بسته‌اند.در این میدان نابرابر، ایستادگی یعنی پیروزی…
دیدگاهتان را بنویسید