به گزارش "ورزش سه"، سه‌شنبه شب بود که شاهد جدال رویایی و...

به گزارش "ورزش سه"، سه‌شنبه شب بود که شاهد جدال رویایی و هیجان‌انگیز بارسا و اینتر در ورزشگاه جوزپه مه آتزا بودیم بازی که به جذاب‌ترین شکل ممکن دنبال شد و در نهایت این شاگردان سیمونه اینزاگی بودند که در این ماراتن جذاب با نتیجه۴ بر ۳ پیروز مسابقه شدند و در نهایت قرار است در ورزشگاه آلیانتس آرنا شهر مونیخ در بازی فینال مقابل شاگردان لوئیس انریکه صف‌آرایی کنند. اما نکته جالب جدال برگشت نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا بین دو تیم اینتر و بارسلونا، گل سوم نراتزوری بود که در دقایق پایانی بازی به ثمر رسید تا حساب کار ۳ بر ۳ و بازی به وقت‌های اضافه کشیده شود. درواقع، نکته جالب توجه این گل و نقطه عطف اینتری‌ها در بازی، حضور فرانچسکو آچربی مدافع چپ پای اینتری‌ها در خط حمله بود. درحالی که با گل رافینیا بارسلونا ۳ بر ۲ در آستانه صعود به فینال رقابت‌ها قرار داشت، اینزاگی دستور انتقال آچربی بلند قامت از خط دفاع به خط حمله را صادر کرد تا با توپ رسانی سریع به او و سایر مهاجمین اینتر بتوانند بازی را به تساوی بکشانند. درنهایت، این دستور تاکتیکی اینزاگی به خوبی جواب داد و مدافع جلوکشیده نراتزوری روی ارسال زمینی دنزل دامفریس وینگ بک مطرح هلندی به صورت یک‌ضرب و با پای راست (پای غیر تخصصی) خود دروازه آبی اناری‌ها را گشود. حتی اگر به یکی دو صحنه قبل‌تر از گل که روی پرتاب اوت در محوطه جریمه بارسلونا اتفاق افتاد نگاه کنید، نزدیک بود که آچربی یک پنالتی را با حضورش در خط حمله برای نراتزوری بگیرد. در همین راستا، در این مقاله قصد داریم تا به آنالیز گل سوم بازی اینتر و بارسلونا بپردازیم. وقتی که اینتر گل سوم را مقابل بارسلونا دریافت کرد، آنها تنها دو شوت در نیمه دوم بازی ثبت کرده بودند و فقط چند مرتبه توانسته بودند که در یک سوم دفاعی بارسایی‌ها پاس‌کاری نمایند و به همین علت شانس کمی داشتند که نتیجه بازی را با روند قبلی عوض کنند و درنتیجه، اینزاگی، فرانچسکو آچربی ۳۷ ساله و ۱۹۲ سانتی را به عنوان فوروارد از خط دفاع به خط حمله تیمش اضافه کرد. بعد از گل سوم بارسا، فوق ستاره ۱۷ ساله آنها لامینه یامال این فرصت را داشت که در محوطه جریمه نراتزوری گل چهارم بارسا را به ثمر برساند اما ضربه او با بدشانسی به تیرک عمودی دروازه برخورد کرد (البته یامال همیشه سمت تیر دو را هدف قرار می‌گرفت اما در این صحنه برای اینکه سومر را غافلگیر کند به سمت تیر یک زد) و در ریباند توپ او توسط متئو دارمیان، یک پرتاب اوت نصیب بارسلونا شد (تصویر یک) اما در همین پرتاب اوت، اینتری‌ها مالکیت توپ را پس می‌گیرند و به انتقال از فاز دفاع به حمله روی می‌آورند که استراتژی آنها همانطور که گفته شد این بود که با ارسال توپ‌های بلند در عمق دفاع بارسا بتوانند در کمترین زمان ممکن در یک سوم دفاعی بارسلونا به مهاجمین خودی توپ‌رسانی کنند. پس از بازپس‌گیری توپ توسط بازیکنان اینتر، آنها توپ را به یان زومر می‌فرستند و زومر هم طبق دستور تاکتیکی، توپ را به صورت بلند برای مهاجمین تیمش ارسال می‌کند که در لحظه ارسال توپ همانطور که می‌بینید دامفریس برای اینکه بتواند توپ دوم را دریافت کند و به مهاجمان تیمش حق انتخاب در پاس بدهد رو به جلو حرکت می‌کند. در تصویر بعدی مشاهده می‌کنید که کوبارسی برای جدال با تورام جهت تصاحب توپ، خط دفاع را ترک می‌کند و به همین جهت جرارد مارتین دفاع چپ بارسا مجبور می‌شود که جمع‌تر بازی کند و همچنین مشاهده می‌کنید که باتوجه به سرعت توپ، دامفریس هم با سرعت نسبتا کمی که باتوجه به دقیقه بازی (دقیقه ۹۰+۲) کاملا طبیعی است در حال اضافه شدن به خط حمله می‌باشد. درنهایت، در دوئل هوایی کوبارسی برنده می‌شود اما توپ دوم به مارکوس تورام می‌رسد. تورام سعی می‌کند که با یک پاس وینگ بک تیمشان را صاحب توپ کند، اما پاس او اشتباها به جرارد مارتین می‌رسد ولی دامفریس خوش شانس بود که توپ‌ربایی می‌کند. دامفریس پس از تصاحب توپ، درحالی که هردو مهاجم اینتر توسط مدافعین بارسلونا یارگیری شده‌اند از کانال کناری توپ را به‌طور زمینی برای آچربی مدافع کهنه‌کار اینتر می‌فرستد و درنهایت، گل سوم اینتر و تساوی‌بخش بازی با پای تخصصی مدافع ایتالیایی اینتر به ثمر می‌رسد. تاکتیک استفاده از توپ‌های بلند برای توپ رسانی به مهاجمین در دقایق انتهایی بازی و همزمان اضافه شدن مدافعین قد بلند به خط حمله، اولین‌بار توسط فرگوسن در دنیای فوتبال شهرت یافت و به تاکتیک فرگوسنی معروف شد که با استفاده از یاپ استم در خط حمله منچستر، قصد داشت که توپ‌های بلند را برای آنها ارسال نماید که این تاکتیک به دلیل موثر بودن آن مورد توجه بسیاری از مربیان فوتبال در سراسر جهان قرار گرفت. البته در همین سال‌های نه چندان دور در رئال مادرید، از زمان مورینیو، آنچلوتی و علی‌الخصوص دوره اول حضور زیدان در جمع کهکشانی‌ها، زمانی که رئال مساوی بود و یا یک گل عقب بود در اکثر مواقع در این شرایط راموس از خط دفاع به خط حمله اضافه می‌شد و وقتی که راموس از خط دفاع به بالا منتقل می‌شد، کروس یا مودریچ به خط دفاعی به عنوان دفاع مرکزی که توپ را از عقب زمین به اصطلاح Recycle می‌کند، اضافه می‌شدند و از خط دفاع توپ را به گردش در می‌آوردند و اینگونه جای ball-playing center-back پر می‌کردند. در معروف‌ترین نسخه ایرانی این استراتژی، امیر قلعه‌نویی را داریم که بیش از ۱۰ سال پیش و در دوران حضورش در استقلال از حنیف عمران‌زاده در دقایق پایانی بازی در خط حمله استفاده می‌کرد. البته این استراتژی سرمربی فعلی تیم ملی فقط مربوط به دوران حضور او در استقلال نبود و بعدها در سپاهان هم از خالد شفیعی در خط حمله برای دقایقی استفاده می‌کرد تا به اصطلاح فوتبالی‌ها در ایران، یک مهاجم بلند زن در یک سوم دفاعی حریف داشته باشد. در بازی معروف ایران ژاپن در نیمه نهایی جام ملت‌های آسیا ۲۰۲۳ که با نمایش مقتدرانه تیم ملی ایران به پایان رسید امیر قلعه‌نویی از این استراتژی استفاده کرد و به حسین کنعانی‌زادگان دستور داد که به خط حمله تیم ملی اضافه شود و همزمان مدافعین تیم ملی با استفاده از توپ‌های بلند سعی در توپ رسانی به مهاجمین بلند داشتند که در نهایت، در دقیقه ۹۰+۳، روی توپ دوم دوئل هوایی محبی و مدافع تیم ملی ژاپن توپ به حسین کنعانی‌زادگان می‌رسد و در ادامه، مدافعین ژاپن روی او پنالتی می‌کنند که منجر به گل دوم و پیروزی‌=بخش تیم ملی ایران توسط علیرضا جهانبخش می‌شود.