به گزارش "ورزش سه"، کارلوس آلکاراس پس از پیروزی مقابل آرتور فیلس...

به گزارش "ورزش سه"، کارلوس آلکاراس پس از پیروزی مقابل آرتور فیلس در نیمه‌نهایی تورنمنت بارسلون، ابراز خوشحالی کرد و گفت: «بازی بسیار کامل و جدی‌ای بود، با وجود بادی که خیلی شدید بود هر دو خوب بازی کردیم. کاری را که باید انجام می‌دادم، انجام دادم، آن هم بدون اینکه زیاده‌روی کنم که این موضوع مهم بود.» او همچنین در سالن کنفرانس مطبوعاتی باشگاه تنیس بارسلونا، از این‌که حتی یک بار هم سرویس خود را از دست نداد، ابراز رضایت کرد: «در مسابقات قبلی خیلی با سرویس مشکل داشتم و خیلی اذیت شدم. اینکه امروز سرویس را از دست ندادم خیلی مهم بود، مخصوصاً برای فردا.» و فردا همان فینال روز یکشنبه مقابل دوست دوران کودکی‌اش، هولگر رونه است: «او بازیکن بسیار خوب و پیچیده‌ای‌ست. با سطح خیلی بالایی بازی می‌کند و بردهای مهمی برابر راد و خاچانوف کسب کرده.» آلکاراس اضافه کرد: «با او بزرگ شدم. در رده‌های سنی زیر ۱۲ ساله‌ها و زیر ۱۴ ساله‌ها باهم رقابت داشتیم. در همه تورنمنت‌های پایه باهم بودیم و حالا بازی در فینال واقعاً فوق‌العاده است. اما فردا دیگر دوستی‌ای در کار نیست، باید تمام توانم را بگذارم.» از آلکاراس درباره فشاری که در اسپانیا به بازیکنانی مانند او وارد می‌شود، در مقایسه با فشاری که رونه، هم‌نسل او، ممکن است در دانمارک تجربه کند، سؤال شد. او در پاسخ به نکته جالبی اشاره کرد: «فکر می‌کنم در اسپانیا ما آن‌قدر قهرمان بزرگ داشته‌ایم که مردم را کمی بدعادت کرده‌ایم. طوری که اگر همه چیز را نبریم، انگار شکست خورده‌ایم. یا می‌بری و قهرمان می‌شوی یا نابود می‌شوی. نکات مثبت شاید بزرگ‌نمایی شود، اما برای نکات منفی یک حباب خیلی بزرگ ساخته می‌شود.» «از کاری که انجام داده‌ام بسیار خوشحالم و واقعاً از حمایتی که از ابتدای مسیرم دریافت کرده‌ام سپاسگزارم. البته وقتی یک نکته منفی پیش می‌آید، انگار ۱۰ نکته مثبت را خنثی می‌کند. در کل، بزرگان هر رشته، در مورد تنیس مثلاً رافا (نادال)، ما و هواداران را به نوعی بدعادت کرده‌اند که اگر نبریم، انگار شکست خورده‌ایم.» او درباره عملکردش در این تورنمنت گفت: «همیشه جا برای بهتر شدن هست، اینکه با بازی‌ام احساس بهتری داشته باشم، یا تصمیم‌گیری‌هایم در طول مسابقه بهتر شود. از نظر تنیس در موقعیت خوبی هستیم، اما بیشتر از همه خوشحالم که در یک مسیر خوب باقی مانده‌ام. بعد از مسابقات میامی لازم بود تأمل کنم و حالا مهم‌ترین چیز برایم این است که از بازی لذت ببرم. شاید این موضوع باعث نشود بهترین تنیس را بازی کنم، اما باعث آرامش و رضایت درونی‌ام می‌شود و همین به بردن کمک می‌کند.»