*میخائیل مامیاشویلی ، رئیس فدراسیون روسیه یا مافیای کشتی جهانی؟*...
*میخائیل مامیاشویلی ، رئیس فدراسیون روسیه یا مافیای کشتی جهانی؟* در دنیای پرپیچ وخم کشتی بینالمللی، نام *میخائیل مامیاشویلی* نه به عنوان نایب رئیس اتحادیه جهانی کشتی ، بلکه به عنوان قدرتی مافیایی طنینانداز شده است. مردی که با نفوذ خود در فدراسیون کشتی روسیه و اتحادیه جهانی کشتی (UWW)، شبکهای از روابط سیاسی، اقتصادی و ورزشی بنا نهاده که مرزهای دیپلماسی را درنوردیده و به بازیچهای برای اهداف شخصی و گروهی تبدیل شده است. *نقشههای پشت پرده: از برکناری مارتینتی تا بازی با کارلین* مامیاشویلی، با همراهی *نناد لالویچ*، رئیس اسبق فدراسیون کشتی صربستان، نه تنها در عرصه ورزش، بلکه در تجارت و سرمایهگذاری در کشورهای اروپایی غیر یورو—بهویژه کشورهای بالکان—دست دارد. این دو، با استفاده از نفوذ مالی و سیاسی خود، توانستند *رافائل مارتینتی*، رئیس سابق UWW، را برکنار کنند . در ابتدا مامیا شویلی با دور زدن لالویچ تلاش نمود تا *الکساندر کارلین*، اسطوره کشتی روسیه، را به ریاست فدراسیون جهانی برسانند. اما مقاومت *کمیته بینالمللی المپیک (IOC)* مانع از تحقق این نقشه شد و در نهایت، لالویچ به عنوان متحد اصلی مامیاشویلی در ساختار UWW تثبیت گردید. *جنگ قدرت و محرومیت روسیه: از صربستان تا پاریس* با آغاز جنگ روسیه و اوکراین در ۲۰۲۲، IOC روسیه را از رقابتهای جهانی در صربستان محروم کرد. لالویچ تلاش کرد تا این تصمیم را لغو کند، اما نتوانست در برابر فشارهای بینالمللی مقاومت کند. با این حال، در ۲۰۲۳، با برگزاری مجدد قهرمانی جهان در *بلگراد*، روسها توانستند با لابیگری لالویچ مجوز حضور بگیرند، اما از شرکت *زائور سیداکوف*، ستاره کشتی روسیه، جلوگیری شد. در المپیک ۲۰۲۴ پاریس، روسها مجبور شدند تحت پرچم خنثی شرکت کنند، اما حتی این شرایط نیز برای *سعدالله یف*، قهرمان دو دوره المپیک، فراهم نشد و IOC مانع از حضور او شد. این تصمیم، ضربه دیگری بود که مامیاشویلی و شبکه او را به خشم آورد. *استراتژی جدید: میزبانی در کشورهای غیر یورو* از سال ۲۰۲۱ به بعد، UWW بهطور مشکوکی مسابقات جهانی را در کشورهای کوچک اروپایی خارج از حوزه یورو برگزار میکند: *البانی جهانی غیر المپیکی (۲۰۲۴)* و *کرواسی (۲۰۲۵)*. این انتخابها تصادفی نیست؛ این کشورها تحت نفوذ لالویچ و مامیاشویلی قرار دارند و میتوانند مجوز حضور روسها را بدون چالشهای سیاسی صادر کنند. مامیاشویلی حتی در انتخاب *فیدل ایلی* به ریاست فدراسیون کشتی البانی نقش داشت. حالا، این فدراسیونها—از بلغارستان تا البانی—بهصورت هماهنگ علیه کشتیگیران روسیتبار مهاجر موضع گرفتهاند. *استانکا زلاتوا*، رئیس فدراسیون بلغارستان، از حضور *ماگومد رمضاناف* و *سمن نوویکوف* (دارندگان مدال طلای المپیک) برای کشتی های اینده جلوگیری کرد، از طرف دیگر فدراسیون البانی با ارسال نامهای به UWW، از مامیاشویلی حمایت کرد و اقدام او را "غرور ملی" خواند! *صحنهسازی رسانهای: تحقیر سیداکوف در اروپا* اما اوج نمایش قدرت مامیاشویلی در *مسابقات قهرمانی اروپا* رخ داد. وقتی *شرمن والیف*، کشتیگیر روسیالاصل البانیایی—که خودِ مامیاشویلی مجوز انتقالش را صادر کرده بود—زائور سیداکوف، قهرمان المپیکی روسیه را شکست داد، مامیاشویلی در مراسم اهدای مدال، با خشم و تحقیر، مدال طلا را به گردن والیف انداخت و او را "خائن به روسیه" خطاب کرد. این صحنهی توهینآمیز، بهصورت زنده در سراسر جهان پخش شد و پرده از چهره واقعی این مرد برداشت. *پیشبینی آینده: مقصد بعدی، بحرین یا مجارستان؟* حالا سؤال اینجاست: *ترکشهای بعدی این مافیای کشتی به کجا اصابت خواهد کرد؟* آیا بحرین، اسلواکی، مجارستان، مولداوی، لهستان یا رومانی، میزبانان بعدی روسهای تبعیدی خواهند بود؟ با این روند، به نظر میرسد مامیاشویلی و شبکه او بهدنبال ایجاد یک امپراتوری موازی در کشتی جهانی هستند، جایی که قوانین را خودشان مینویسند و مخالفان را حذف میکنند. *آیا دنیای کشتی شاهد یک انقلاب پنهان است؟ یا باید شاهد تسلط کامل مافیای ورزشی بر این رشته باشد؟* پاسخ این سؤال را آینده مشخص خواهد کرد، اما آنچه مسلم است، *میخائیل مامیاشویلی* دیگر فقط یک مدیر ورزشی نیست—او نماد قدرت مافیایی در کشتی جهانی است. *حامد میرعمادیان*
دیدگاهتان را بنویسید