به گزارش "ورزش سه"، در اتفاقی نادر و عجیب، مجید نورمحمدی، بازیکن...

به گزارش "ورزش سه"، در اتفاقی نادر و عجیب، مجید نورمحمدی، بازیکن سابق ذوب‌آهن و نایب‌قهرمان آسیا، در ۴۷ سالگی به عنوان مربی-بازیکن به تیم دریای بابل پیوست. او که ۱۳ سال از فوتبال حرفه‌ای دور بوده، حالا تصمیم گرفته بعد از گذشت بیش از یک دهه از آخرین بازی خود با لباس پدیده، با تجربه بالای خود به تیم بحران‌زده دریای بابل کمک کند و مانع سقوط آن به دسته پایین‌تر شود. نورمحمدی در مصاحبه با خبرنگار ما از دلایل بازگشت غیرمنتظره‌اش، وضعیت فوتبال مازندران و اهدافش در این چالش جدید می‌گوید. مصاحبه مجید نورمحمدی با ورزش سه درباره پیوستن به دریای بابل در ۴۷ سالگی را می‌خوانید: * خیلی جالب و البته عجیب بود که شما در ۴۷ سالگی به دریای بابل پیوستید. خودتان درباره این تصمیم صحبت کنید.مجید نورمحمدی: بله، من قبل از اینکه در لیگ برتر بازی کنم، در دریای بابل حدودا ۲۰ ۲۵ سال قبل با سرمربی تیم هم بازی بودم. با من صحبتی انجام شد که به عنوان مربی کنار سرمربی به تیم کمک کنم. اما بعد از یکی دو بازی که از فصل گذشت، آقا مصطفی منصف با من صحبت کرد و گفت که اگر شرایط بدنی‌ات اجازه می‌دهد، می‌توانی به تیم کمک کنی. از آنجا که من هفته‌ای یکی دو بار در تمرینات شرکت می‌کردم چه به صورت انفرادی و چه با بچه‌ها و بدنم آماده بود، تصمیم گرفتم به تیم کمک کنم. تیم ما هم ته جدول است و چیزی برای از دست دادن ندارد. مشکلات تیم هم خیلی زیاد است. * اما این یک اتفاق خیلی عجیب است؛ شما به عنوان مربی و با این سن و سال آمدید و حالا به عنوان بازیکن هم وارد ترکیب می‌شوید. این شرایط برای خودتان تعجب‌آور نبود؟نورمحمدی: سعی می‌کنیم بهترین ترکیب را بچینیم تا تیم در این شرایط بهترین نتیجه را بگیرد و حداقل بماند. من اصلاً دنبال این نیستم که حتماً بازی کنم یا در ترکیب اصلی باشم. هدفم کمک به تیم است. تیم ما بازیکنان جوان و بااستعدادی دارد اما خیلی بی‌تجربه هستند. شاید باور نکنید، اما حتی در زمین با همدیگر ارتباط کلامی کافی ندارند تا کنار هم حرف بزنند و به تیم کمک کنند. من احساس می‌کنم که حضورم در زمین، حتی برای دقایقی می‌تواند به آنها کمک کند تا بهتر بازی کنند و تجربه بیشتری کسب کنند. * یعنی نقش شما بیشتر یک مربی داخل زمین است تا یک بازیکن؟نورمحمدی: کنار مربیگری می‌خواهم بازی کنم. من به خودم اعتقاد دارم و احساس می‌کنم که می‌توانم به تیم کمک کنم. * چه زمانی می‌توانی بازی کنی؟نورمحمدی: هنوز بازی نکرده‌ام. فکر کنم کارتم دیروز یا پریروز صادر شد. * الان شما مسن‌ترین بازیکن لیگ‌های حرفه‌ای ایران هستید، درست است؟نورمحمدی: بله اگر بازی کنم درست است. البته این هفته با محسن بنگر بازی داریم در تیم نیکا پارس چالوس. محسن هم قبلا هم بازی‌ام بود‌. من از محسن دو سال بزرگ‌تر هستم و باهم راحت هستیم. او تعجب کرده بود و به من پیام داد که واقعا می‌خواهی بازی کنی؟! قبل از شروع فصل با بچه‌ها و محسن چندبار در نوشهر بازی کردیم و او گفت که بدنت آماده است و می‌توانی بازی کنی. * آمادگی بدنی شما چطور است؟ بازی کردن در این سن خطر مصدومیت ندارد؟نورمحمدی: اصلا اضافه وزن ندارم چون هفته‌ای سه جهار بار وزنه می‌زنم و ورزش می‌کنم. آقا مصطفی هم به من اعتماد داشته و کار را به من سپرده است. من قبول کرده‌ام و می‌خواهم بازی کنم. شاید مصدوم شوم و شاید خدا کمک کند که مصدومیتی نباشد. مصدومیت جزوی از فوتبال است. در ورزش مصدومیت برای جوان ۱۸ ساله هم اتفاق می‌افتد. آخرین بار ۱۳ سال پیش بازی کردم و شاگرد آقا اکبر میثاقی بودم. لیگ یک بودیم و تیم به لیگ برتر آمد. *شما می‌خواهید رکورد میورا بازیکن معروف و مسن ژاپنی که در ۵۷ سالگی بازی می‌کرد را بشکنید؟نورمحمدی: نه اصلا درگیر رکورد و این چیزها نیستم. * اما چرا تیم‌های مازندرانی نتوانسته‌اند این استعدادها را در خود نگه دارند؟ چه اتفاقی برای تیم‌های مازندران و بابل افتاد که همه بازیکنان از نظرتان بی‌تجربه هستند و شما خودتان باید وارد میدان شوید؟نورمحمدی: از سال ۸۰ که در لیگ برتر بازی کردم، فوتبال بابل همیشه استعدادهای بزرگی داشته و اولین بازیکنی که از دریای بابل رفت آقای انتظاری بود که هنوز رفیق هستیم. ما فوتبالیست‌های خوبی داریم ولی مشکل اصلی این است که هیچ حمایت درستی از تیم‌های محلی وجود ندارد. بازیکنان بزرگی مثل محمد نژاد مهدی، مرتضی پورعلی‌گنجی و انتظاری از بابل به لیگ برتر فوتبال ایران رسیدند ولی هیچ کدام در شهر خودشان بازی نکردند. فقط نیما بازی کرد آن هم در خانه به خانه. تیمی نداریم که بچه‌ها خودشان را نشان بدهند. * به نظر شما مربیان دیگر هم باید این‌طور باشند که اگر دیدند تیم‌شان مشکل دارد، خودشان وارد میدان شوند؟نورمحمدی: من خودم این تصمیم را نگرفتم و آقای رمضانی و سرمربی تیم از من خواستند. من دنبال رکوردشکنی یا اثبات خودم نیستم. نمی‌گویم کارنامه خیلی خوبی دارم ولی ۱۰ سال در سطح اول فوتبال بازی کردم، در ۵ تیم لیگ برتری حضور داشتم، بدون هیچ دلال یا ایجنتی در پدیده و نساجی و ذوب آهن بازی کردم و همیشه سعی کردم با توانایی‌های خودم پیش بروم. در دوران بازی یک مدیر برنامه هم نداشتم. * یعنی هدف اصلی شما کمک به بقای تیم در لیگ دو و سقوط نکردن است؟نورمحمدی: دقیقاً. الان هم فقط می‌خواهم به تیم کمک کنم و اجازه ندهم که دریای بابل سقوط کند. سرمربی تیم از دوستان من است، اما اینجا بحث رفاقت نیست، بحث این است که تیم واقعاً به من نیاز دارد. من هم هر کمکی از دستم بربیاید، دریغ نخواهم کرد. دنبال رکورد و نشان دادن خودم نیستم من فوتبالم را انجام دادم. * اعتماد به نفستان خیلی بالاست که در این سن هنوز آماده بازی کردن هستید!نورمحمدی: بله، چون هنوز هم احساس می‌کنم توانایی دارم. زمان اکبرآقا میثاقیان با ۵۳ امتیاز به لیگ برتر رفتیم. در تیم پدیده مشهد از لیگ یک به لیگ برتر رفتیم. در شهرداری هم گل زدم و پاس گل دادم و فیکس تیم بودم. ۱۰ سال در ۵ تیم لیگ برتری پشت سر هم بازی کردم. در دوران فوتبالم همیشه تلاش کردم بهترین باشم و الان هم اگر بتوانم تأثیری مثبت روی تیم بگذارم، با تمام توان تلاش خواهم کرد. * شما در استقلال اهواز زیر نظر امیر قلعه‌نویی بازی کردید. البته اعتماد به نفس‌ و تعریف از خودتان من را یاد ابراهیم تهامی می‌اندازد!نورمحمدی: (با خنده) سید هم با ما هم بازی بود. من از سید کوچک‌تر هستم. سال ۸۱ در استقلال اهواز بودیم با آقای چراغپور و قلعه‌نویی. آن سال‌ها خاطرات خوبی با او و بقیه بازیکنان داشتیم. * در پایان، فکر می‌کنید دریای بابل در لیگ دو بماند؟نورمحمدی: تمام تلاش‌مان را می‌کنیم که این تیم سقوط نکند. شرایط سخت است و تیم خیلی مشکل دارد اما امیدوارم بتوانیم تیم را در لیگ نگه داریم. متأسفانه این دو هفته‌ای که کنار تیم هستم ندیدم کسی از تیم حمایت کند، چه مسئولان سیاسی شهر، چه هواداران و لیدرها. فقط از دور می‌گویند که تیم را دوست دارند، اما کسی جلو نمی‌آید که دست تیم را بگیرد و تیم بلند شود.