کاراته متحد شد/ مزدا صوفی: کاراته چیزی جز احترام نیست؛ تیم ملی...

کاراته متحد شد/ مزدا صوفی: کاراته چیزی جز احترام نیست؛ تیم ملی کاراته متعلق به یک قشر خاص نیست! به گزارش خبرورزشی، در حاشیه نشست هم اندیشی سبک های کاراته (بخش کنترلی)، وحید استرون گفتگویی با مزدا صوفی، سرپرست فدراسیون کاراته ترتیب داد. این گفتگو و همینطور گزارشی از این نشست هم اندیشی را ببینید و بخوانید. نشست هم اندیشی سبک های کاراته در بخش کنترلی امروز برگزار شد. ما کمیته ای داریم به نام کمیته ساماندهی سبک ها، یک آیین نامه دارد که از گذشته نوشته شده اما نیاز به تدوین مجدد داشت. از سوی کمیته، این کار طی ۲۵ جلسه انجام گرفت. مواردی که شبهه برانگیز بود را برای بخش حقوقی ارسال کردیم تا مشکلی از آن بابت هم نباشد. در کاراته ۱۹۰ سبک رقابت می کنند اما تمام اینها باید یک ساماندهی و چارچوب واحد داشته باشد. فدراسیون کاراته هم بر اساس دستور وزارت ورزش این ساماندهی را به سرعت انجام داد. سبک های کاراته بازوان پرتوان فنی ما هستند و نگاه ویژه ای به آن داریم اما باید نظارت و اختیار در این خصوص داشته باشیم و باید سبک ها را کنترل کنیم. تمام اقشار برای پروسه قهرمانی وارد این سبک ها می شوند، پس باید یک چارچوب داشته باشد. در هفته های آینده همین ساماندهی را برای سبک های آزاد هم خواهیم داشت. سبک های کاراته چه آزاد و چه کنترلی زیر چتر واحد فدراسیون هستند. در شکل از هم مجزا هستند ولی محتوا یکی است و طبق قانون و نظارت ما باید اینها ساماندهی شوند و ورزشکاران تمامی بخش ها در یک بانک اطلاعاتی باشد تا اشراف کامل وجود داشته باشد برای مدیریت آنها وجود داشته باشد. یکی از اتفاقات جالب جلسه بدرقه استاد سلیمی از سوی آقای پورشیب بود. واقعا حرکت زیبایی بود و جای تقدیر داشت. این دو نسل نشان داد خانواده کاراته می تواند به هم نزدیک شوند. کاراته هنر است، هنر مبارزه با دست خالی. ولی همیشه کاتاهای کاراته با دفاع شروع می شوند، نه با حمله! هیچ کاتایی بدون احترام شروع نمی شود و بدون احترام هم به پایان نمی رسد. احترام شرط اساسی و رکن لازم برای کاراته است. پیشکسوت، بزرگتری، کوچکتری، همه باید رعایت شود. جمشید سلیمی از بزرگان ورزش ایران است. زمانی که کسی کاراته تمرین نمی کرد ایشان از قوی ترین کاراته کاهای ایران بودند. هم قدرت فوق العاده داشتند، هم مناعت طبع و رئوفی قلب. حال که به این سن رسیده اند، وظیفه ذاتی فدراسیون کاراته و شخص من این است که دست ایشان را ببوسیم. تجلیل ها و تقدیرهای ما درمقابل زحمت های ایشان برای کاراته بسیار کوچک است. ایشان از شاگردان فرهاد وارسته فقید هستند. مرحوم فرهاد وارسته بنیانگذار کاراته در ایران بودند. خود آقای ذبیح پورشیب از قهرمانان کاراته ایران که حالا در مدیریت به ما کمک می کنند، کاملا متواضعانه به مانند دوران قهرمان اش به نزد استاد سلیمی رفتند، این احترام ها در کاراته باب است. انشاالله سایه استاد سلیمی مستدام باشد. اولویت های شما در فدراسیون چیست؟ اگر سیستم اداری و مالی ما در فدراسیون کاملا شفاف باشد و برای عموم به نمایش گذاشته شود، می توانیم خوب پیشرفت کنیم. اداره و مالی در یک خط حرکت می کند و فنی در یک خط دیگر به طور موازی حرکت می کنند. اگر در یک راستا باشند، قطعا اوضاع کاراته ما بهتر می شود. خیلی از قهرمانان ما در شهرستان ها چون دیده نشدند، پشت خط ماندند. تمام اینها باید فراخوانده شود و این را باید بدونیم تیم ملی کاراته ایران متعلق به یک قشر خاص نیست. ما همیشه جزو تیم های برتر آسیا بودیم، متاسفانه چند سال گذشته این اتفاق رخ نداده اما در بدو ورود من در مسابقات جهانی ما نایب قهرمان شدیم. این نشان می دهد که ما می توانیم. امیدواریم با تلاش دوباره به جایگاه اصلی برگردیم و کرسی هایی که از دست دادیم را دوباره برگردانیم.