ویژه‌ترین قهرمانی سال: یک زن بالاتر از همه مردان! به گزارش "ورزش...

ویژه‌ترین قهرمانی سال: یک زن بالاتر از همه مردان! به گزارش "ورزش سه"، ویژه‌ترین خبر سال سوارکاری ایران دیروز منتشر شد: قهرمانی یک زن برای اولین بار در مسابقات پرش با اسب قهرمانی کشور. فائزه غروی در 37 سالگی توانست یک اتفاق بزرگ را رقم بزند و در حالی که فقط 2 سوارکار از 60 سوارکار حاضر در مسابقات کشوری را زنان تشکیل می‌دادند، بالاتر از رقبای خود به عنوان قهرمانی دست پیدا کند. او که از کودکی به شکل حرفه‌ای سوارکاری را دنبال می‌کند، با این اتفاق از روز گذشته مورد توجه بیشتری قرار گرفته و حالا رویاهای بزرگتری همچون کسب مدال در آسیا و حتی حضور در المپیک را در سر می‌پروراند. خبرنگار "ورزش سه" بعد از قهرمانی فائزه غروی در مسابقات پرش با اسب قهرمانی کشور گفت‌وگویی را با او ترتیب داد که ماحصل آن را در ادامه می‌خوانید. * از 10 سالگی حرفه‌ای سوارکاری می‌کنممن مثل خیلی دیگر از قهرمانان سوارکاری از کودکی به این رشته روی آوردم. شاید از 10، 11 سالگی به طور حرفه‌ای سوارکاری را ادامه دادم و الان 37 ساله هستم و در طول این سال‌ها دائما مشغول تمرین بودم. سال‌های زیادی است که در مسابقات مختلف شرکت می‌کنم، اما در این ورزش علاوه بر سوارکار، اسب هم بسیار مهم است. یک قهرمان نیاز به اسبی دارد که رو به جلو برود و باید در طول زمان اسب و سوارکار با یکدیگر هماهنگ شوند. * کاملا با "کایرا" هماهنگ بودماین پنجمین دوره‌ای بود که در مسابقات قهرمانی کشور شرکت می‌کردم و در واقع سهمیه حضور در این مسابقات را به دست آورده بودم. برای بار دوم بود که توانستم جزء 20 نفر برتر باشم. مسابقات قهرمانی کشور با همه رقابت‌ها متفاوت است و در سه روز و پنج راند برگزار می‌شود که در نهایت 20 نفر برتر وارد مرحله نهایی می‌شوند. خوشبختانه من این بار با اسبم به نام "کایرا" کاملا هماهنگ بودم و توانستم به بهترین شکل مسابقه را به پایان ببرم. * سوارکاری تنها رشته‌ای است مردان و زنان باهم رقابت می‌کننددر سطح جهان و المپیک سوارکاری تنها رشته‌ای است که مسابقات آن به صورت مختلط برگزار می‌شود و بخش مردان و زنان آن جدا نیست. باعث افتخار من بود که توانستم به عنوان یک زن این قهرمانی را کسب کنم. از قبل از مسابقه احتمالش را می‌دیدم که جزء نفرات برتر باشم، اما اینکه بگویم پیش‌بینی می‌کردم قهرمان شوم، اینطور نیست. آمادگی خودم و اسبم خیلی بالا بود، اما سوارکاران خوب دیگری هم در این رویداد بودند. خدا هم یاری کرد و توانستم اولین زنی باشم که در مسابقات پرش با اسب قهرمانی کشور به عنوان قهرمانی می‌رسم. * هر کاری کردم که وارد حاشیه نشومدر این مسیر موانعی زیادی داشتم. حتی خیلی از مواقع می‌توانستم وارد حواشی شوم، اما سعی کردم کاملا از اینطور مسائل دور بمانم. سوارکاری رقابت خاصی است و باید چند روز در یک محیط باشی و حواشی را هم کنترل کنی. قطعا حواشی و ماجراهای زیادی سراغت می‌آید. با این حال تجربه به من کمک کرد که با آرامش کامل بتوانم همه چیز را کنار هم قرار دهم و به این افتخار بزرگ برسم. * دوست داشتم دو سوارکار زن روی سکو باشندواکنش‌ها به قهرمانی من فوق‌العاده و فراتر از انتظارم بود. دختران سرزمینم به من خیلی لطف داشتند و آنقدر در همین یکی، دو روز پیام‌های محبت‌آمیز دریافت کردم که روزهای خاصی برای من رقم خورده است. البته که خانم نغمه خانجانی هم دیگر سوارکاری بود که در این مسابقات حضور داشت. او هم چندین بار در مسابقات مختلف مقام کسب کرده و همین چندی قبل قهرمان استان تهران شده بود. در مجموع 60 سوارکاری که در این مسابقات حضور داشتند، دو سوارکار زن بودند که من و خانم خانجانی بودیم. خیلی دوست داشتم با هم روی سکو می‌رفتیم. اتفاقا او هم تا راند آخر نفر دوم بود، اما متاسفانه به‌خاطر خستگی یکی، دو مانع را انداخت و از سکو دور شد. * می‌توانیم موفق شویم، اما با اسب‌های گرانسوارهای ما خوب و سطح بالا هستند و می‌توانیم در سطح بین‌المللی هم پیشرفت داشته باشیم. با این حال وسیله ما اسب است و در سطح جهان اسب‌های خیلی گرانی هستند که مقام می‌آورند. در دنیا اسپانسرها هستند که وظیفه تامین اسب را برای سوارکاران دارند، اما این موضوع هنوز در ایران جا نیفتاده است. البته که در مورد خودم هم حمایت اسپانسرها باعث پیشرفتم شده. بهمن ماه سال قبل بود که با همین اسب توانستم در مسابقات بین‌المللی هم شرکت کنم. موفقیت در سطح بین‌المللی نیاز به برنامه‌ریزی دارد و قطعا ما می‌توانیم در آسیا حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشیم. * 50، 60 میلیون جایزه نقدی گرفتممسابقات کشوری عنوان و حکمش مهم است، اما جوایزی هم از سوی اسپانسرها اهدا می‌شود. چیزی در حدود 50، 60 میلیون جایزه نقدی به من داده شد و برخی جوایز هم غیرنقدی بود. البته این مبالغ در سوارکاری چیزی نیست، اما همانطور که گفتم در قهرمانی کشور کسی برای جایزه مسابقه نمی‌دهد. برخی مسابقات دیگر هست که جوایز بیشتری هم دارد. * آرزویم حضور در المپیک استهمانطور که گفتم 37 ساله هستم، اما سوارکاری خیلی سن و سالن نمی‌شناسد. در سطح المپیک هم می‌بینیم که سوارکارانی با سن 50، 60 سال شرکت می‌کنند. البته که جوان‌ترها هم در حال پیشرفت هستند. مسن‌ترین سوارکاری که در مسابقات کشوری ما بود، آقای علیرضا خوشدل بود که نفر دوم شد. ایشان 5 عنوان قهرمانی کشور دارد و پرافتخارترین سوارکار ایران محسوب می‌شود. فکر می‌کنم متولد سال 46 هستند و نزدیک به 56، 57 سال سن دارند. امیدوارم این قهرمانی نقطه شروعی برای پیشرفت من باشد. حضور در المپیک آرزوی هر ورزشکار حرفه‌ای است که امیدوارم روزی به آن برسم.