شکار طلای مهرزاد: آبشارهایی که زمین را سوراخ کرد به گزارش "ورزش...

شکار طلای مهرزاد: آبشارهایی که زمین را سوراخ کرد به گزارش "ورزش سه"، در روز فینال والیبال نشسته پارالمپیک پاریس، ‌‏بلندگوی سالن روی یک امتیازی که مرتضی مهرزاد برای ایران کسب ‌‏کرد اینطور با جو فوق‌العاده سالن همراهی کرد: "یک سوپر آبشار." ‏ مرتضی مهرزاد که با تی‌شرت قرمزرنگ روی زمین نشسته و دست‌هایش ‌‏را از هم باز کرده و بالا آورده بود، در حال خوشحالی بعد از آبشار ‌‏استثنایی‌اش بود. آبشاری که یک بار دیگر رالی جذاب بین تیم‌های ‌‏ایران و بوسنی را به نفع ایران به پایان رسانده بود. ‏ این امتیاز که با آبشار درخشان مهرزاد به دست آمد یکی از 27 امتیاز ‌‏او بود. مرتضی بیشتر از هر بازیکن والیبال نشسته دیگری برای تیمش ‌‏امتیاز به دست آورد تا تیم ملی ما برای هشتمین بار قهرمان ‌‏پارالمپیک شده و به یک رکورد خارق‌العاده دست پیدا کند. ‏ مرتضی مهرزاد با قد 2 متر 46 سانتی‌متر از اکثر درها در ساختمان‌ها ‌‏بلندتر است. ستاره 36ساله ایران دومین مرد قدبلند دنیا است. او با ‌‏عارضه گایگانتیزم به دنیا آمده و قد بلندش باعث شده بود در شروع ‌‏پارالمپیک پاریس مجبور شود شب‌ها را روی زمین سخت بگذراند. درنهایت مسئولان برگزاری مسابقات تخت استاندارد مهرزاد را برای او ‌‏بلندتر کردند تا ستاره اصلی والیبال نشسته پارالمپیک بتواند سر ‌‏راحت روی بستر بگذارد. ‏ مهرزاد که توسط مهدی رضایی، سرمربی موفق تیم ملی ایران کشف ‌‏شده و به این ورزش کشیده شده در یک مصاحبه گفت: "من یک ‌‏آدم افسرده بودم و والیبال زندگی‌ام را به کلی تغییر داد." مرتضی مهرزاد زمانی تنها به دلیل قد بلندش مورد توجه قرار ‌‏می‌گرفت و از این توجه اصلا دل خوشی نداشت. ولی مهرزاد حالا به ‌‏دلیل قدرت ورزشی و موفقیت‌های استثنایی‌اش یک سر و گردن بالاتر ‌‏از همه است. این شهرتی است که مرتضی به آن علاقه دارد. ‏ بدون شک داشتن ستاره‌ای مثل مرتضی برای یک تیم والیبال نشسته ‌‏نعمتی بزرگ است. او وقتی روی زمین می‌نشیند و دست‌هایش را بالا ‌‏می‌برد می‌تواند توپ‌هایی تا ارتفاع یک متر و 96 سانتی‌متری را بزند. ‌‏یعنی دست‌های او از بالای تور 81 سانتی‌متر بالاتر می‌آید. او با استفاده ‌‏از این امتیاز بزرگ و البته تکنیک عالی‌اش می‌تواند با آبشارهای ‌‏معروف برای ایران یکی بعد از دیگری امتیاز به دست بیاورد. ‏ با اینکه برخی شاید گمان کنند که جثه بزرگ مهرزاد باعث می‌شود او ‌‏چالاکی لازم را نداشته باشد اما این اصلا درست نیست. مهرزاد ‌‏درحالی‌که عرق از سر و رویش می‌ریزد با چالاکی تمام پایین‌تنه‌اش را ‌‏روی زمین حرکت می‌دهد تا در استراتژی ظریف تیم ملی نقش مهمی ‌‏را بازی کند. ‏ میثم علی‌پور که با سرعت 73 کیلومتر بر ساعت، سریع‌ترین سرویس ‌‏فینال مقابل بوسنی را به نام خود ثبت کرد، همبازی و دوست صمیمی ‌‏مهرزاد است. میثم درباره او گفت: "مرتضی بهترین آبشارزن و یکی از ‌‏مهم‌ترین بازیکنان دنیا است." ‏ استوان کرون‌بیورونا، برنده مدال نقره از بوسنی هم بعد از مسابقه ‌‏فینال به ستایش از مهرزاد پرداخت. استوان گفت که تیم بوسنی ‌‏می‌دانست مقابل قد بلند مهرزاد کار چندانی از دستش برنمی‌آید و در ‌‏نتیجه تمرکزش را بر خنثی کردن دیگر بازیکنان ایران که برای رساندن ‌‏توپ به مرتضی کلیدی هستند، گذاشته بود. ‏ علی‌‌پور که تا پیش از فینال بیشترین امتیاز را برای ایران گرفته بود ‌‌‏(39 امتیاز مقابل 28 امتیاز مهرزاد) بعد از فینال به اهمیت کار تیمی ‌‏در تیم ملی تاکید کرد و گفت: "حتی اگر تیم منتخب دنیا را جمع کنید ‌‏و بهترین بازیکنان دنیا را در یک تیم بگذارید باز هم نمی‌توانند ایران را ‌‏شکست بدهند." ‏ نیویورک‌تایمز در گزارش خود درباره مهرزاد می‌گوید تلاش‌هایش برای ‌‏مصاحبه با این آسمان‌خراش ایرانی به نتیجه نرسیده. این روزنامه در ‌‏گزارش خود نوشت: "مرتضی مهرزاد هر چقدر در زمین والیبال پرانرژی ‌‏و سرزنده است، اما در بیرون از زمین چهره‌ای است محجوب که ‌‏دوست ندارد مورد توجه قرار بگیرد." ‏ هادی رضایی، سرمربی ایران، به جای مرتضی مهرزاد با نیویورک‌تایمز ‌‏صحبت کرده و گفت: "تیم من 12 ستاره دارد و مرتضی یکی از آن‌ها ‌‏است. ما قبلا مرتضی را نداشتیم و تا ابد او را نخواهیم داشت." ‌‏رضایی در پاسخ به اینکه کلید موفقیت ایران در قهرمانی را چه ‌‏می‌داند گفت: "تلاش، تلاش، تلاش." ‏ ‏