مشکل رامین رضاییان نبود، اصرار به استفاده از کانال‌های کناری...

مشکل رامین رضاییان نبود، اصرار به استفاده از کانال‌های کناری بود/ استقلال پلن B نداشت/ کلی دست و پا زدند بلانکو وارد لیست شود، او را روی نیمکت گذاشتند! +فیلم به گزارش خبرورزشی، پس از پایان بازی های هفته سوم لیگ برتر، از کارشناس خبرورزشی و همینطور مدرس AFC، اردلان آشتیانی دعوت کردیم تا برای بررسی عملکرد تیم های مدعی میهمان خبرورزشی باشد. بخش اول کالبدشکافی هفته سوم لیگ به بازی تیم های استقلال خوزستان و استقلال تهران اختصاص دارد. جایی که تیم میودراگ بوژوویچ با یک گل تیم نکونام را شکست داد. این گفتگو را می بینید و می خوانید: با حساس ترین و مهم ترین و جنجالی ترین بازی هفته آغاز کنیم. فکر می کردی استقلال خوزستان بتواند استقلال را شکست دهد؟ با توجه به اینکه استقلال خوزستان هفته بدی مقابل گل گهر سیرجان پشت سر گذاشت پیش بینی می کردم استقلال به راحتی پیروز این بازی شود اما واقعا فوتبال قابل پیش بینی نیست. اتفاقی که افتاد دیدیدم هر دو تیم لاین آپ شبیه به هم داشتند. هر دو تیم با لاین آپ ۴۲۳۱ بازی می کردند و در این مدل بازی ها که سیستم ها مشابه است، مصاف های یک در مقابل یک خیلی مهم است. بوژوویچ دقیقا می دانست که استقلال قرار است از کدام فضاها حرکت کند. کانال های کناری، جایی که رامین رضاییان و زکی پور حضور دارند مهم ترین فضای استقلال است. بازی های قبلی که از استقلال می دیدیم، رامین رضاییان مدام می آمد و بالا بازی می کرد. هافبک ها تا توپ می گرفتند به سرعت به کانال کناری می آمدند و رامین رضاییان هم ارسال می کرد. فکر می کنم در بازی مقابل ملوان سی - سی و پنج ارسال از کانال های کناری داشتند. اولین کاری که استقلال خوزستان کرد بستن کانال های کناری بود. به نوعی دبل فولبک بازی می کرد. یعنی با دو دفاع راست و دو دفاع چپ بازی می کرد. پسندیده و بارانی خیلی نزدیک به هم بازی می کردند و این فضا را از رامین رضاییان و هافبک های استقلال گرفته بود تا نتوانند از آن منطقه ارسال کنند. هلیچی و عبدالرضا هم نزدیک به هم بازی می کردند. دیدیم که استقلالی ها نمی توانستند موقعیت ایجاد کنند. دومین کاری که بوژوویچ کرد درست کردن یک منطقه کامپکت در زمین خودی بود. یعنی بازیکن ها فشرده و نزدیک به هم در زمین خودی پرس می کردند و اصطلاحا در یک سوم دفاعی پرس می کردند و روی ضدحمله ها برنامه ریزی داشتند. استقلال اصرار بیش از حد به حرکت در کانال های کناری داشت. بارها و بارها از سمت راست و چپ کانال کناری حرکت می کردند و به در بسته می خوردند. در این مدل بازی ها باید راهکار داشته باشی. اگر بخواهی خط دفاعی حریف را باز کنی. شما شک نکن از این به بعد تیم ها مقابل استقلال و پرسپولیس اینطور بازی می کنند و راهکار نداشته باشی به مشکل می خوری. نیمه اول یک موقعیت خیلی خوب گل برای آرمان رمضانی ایجاد شد که روی پاس عمقی کاکوتا بود. اگر آرمان رمضانی یک مقدار سرعت بالاتری داشت می توانست توپ را گل کند. گل گهر در بازی مقابل استقلال خوزستان بارها و بارها از فضاهای عمقی استفاد کرد و هر دو گل را از فضای عمقی به ثمر رسانند. بارها و بارها بایناما از همین فضا موقعیت ایجاد کرد. یکی از راه های رسیدن به گل استقلال باز کردن فضای عمقی بود. نیمه دوم هم همینطور بود. اگر موقعیتی ایجاد شد روی پاس عمقی بود. یک بار پاس عمقی اندونگ برای چشمی بود و یک بار هم کوشکی توپ را برداشت و به تو زد. وقتی شما می بینید یک تیم روی فضای عمقی دفاعی اش مشکل دارد، باید برنامه ات را روی همین نقطه ضعف حریف بگذاری، آن هم وقتی بازیکنی مثل آرش رضاوند داری که فضاهای عمقی را خوب پیدا می کند. نمونه اش پنالتی اولی که استقلال مقابل ملوان گرفت روی پاس عمقی رضاوند بود. خود کاکوتا بازیکنی است که عمق حریف را خوب می شناسد. این یک شکل بازی کردن استقلال و اصرار بیش از حد به استفاده از کانال های تکراری باعث شد استقلال نتیجه نگیرد. از استقلال انتظار برد می رفت و برای استقلال خوزستان مساوی هم کافی بود پس هرچه از بازی می گذشت فشار روی استقلال بیشتر می شد و در عوض استقلال خوزستان از نظر روحی و روانی بالا و بالاتر می رفت. نکته بسیار عجیب اینکه استقلال در این دو سه هفته دست و پا می زد بلانکو را وارد لیست کند، بلانکویی که فصل گذشته بهترین گلزن استقلال بود، بازیکن بسیار تاثیرگذاری است، نام چند بازیکن را از لیست خارج کردند تا بلانکو وارد لیست شود اما خود من ترکیب اولیه را که دیدم شگفت زده شدم. دیدم بلانکو روی نیمکت است و آرمان رمضانی بازی می کند! شاید بلانکو فیکس بازی می کرد همان نیمه اول به گل می رسیدند. شما بازی پرسپولیس را ببینید، میلاد محمدی تازه اضافه شده و شاید دو جلسه هم تمرین نکرده باشد اما چون در آن پست به او نیاز داشتند، به سرعت از میلاد محمدی استفاده کردند. شروع اعتراض ها هم همین حضور آرمان رمضانی بود دیگر. بعد از موقعیت تک به تکی خراب کرد هواداران استقلال بلانکو را تشویق کردند تا به نوعی اعتراض خود به کادر فنی را نشان دهند. از رامین رضاییان گفتی، اتفاقا هواداران استقلال این انتقاد را مطرح کردند که چرا این اندازه رامین رضاییان هفته اول با رامین رضاییان هفته سوم متفاوت است. این ضعف رامین رضاییان بود یا نه کار فنی میودراگ بوژوویچ بود که بسته بود رامین را و اینطور جلوه کرد رامین رضاییان عملکرد ضعیفی دارد. واقعا رامین رضاییان بازیکنی بسیار قوی است. فضایی برای او وجود نداشت. چندین و چند راه وجود دارد که شما مقابل تیم هایی که از Low Press استفاده می کنند فضا ایجاد کنی. یکی این است که کارهای ترکیبی سرعتی مثل یک دو انجام دهی. نمونه اش یک دوی آرمان رمضانی و کاکوتا که منجر به موقعیت تک به تک شد. راه دیگر این است که شما بازیکن خلاقی داشته باشی تا از این فضاها با تکنیکش عبور کند. مثل اورونوف که به فولاد گل زد. یکی دیگر اینکه روی پرس از جلو از مدافعان حریف به سرعت توپ بگیری و موقعیت ایجاد کنی. راهکار دیگر کانتر پرس است. یعنی زمانی که توپ را از دست می دهی، همان موقع به سرعت پرس کنی و توپ را پس بگیری تا از فضای ایجاد شده استفاده کنی. این اتفاق ها در استقلال رخ داد. اگر بخواهی یک مساله را پررنگ تر ببینی، تدبیر بوژوویچ برای خنثی کردن تاکتیک استقلال باعث این نتیجه شد یا ضعف فنی استقلال؟ استقلال نسبت به فصل گذشته بهتر بازی می کند. روی زمین کار می کنند و پاس می دهند. سرعت انتقال توپ بالاتری دارند. بوژوویچ هم به نظرم کار خاصی انجام نداد. اکثر تیم ها مقابل تیم های بزرگ فوتبال دفاعی بازی می کنند و ضدحمله می زنند. چیزی که مشخص بود روحیه بسیار بالای روحیه بازیکنان استقلال خوزستان بود. به نظرم بوژوویچ آنها را خیلی خوب از نظر روحی و روانی آماده کرده بود. بی نهایت خوب می جنگیدند و اکثر یک در مقابل یک ها را بردند. خیلی درباره پلن A و B شنیده ایم. همچنین شنیده ایم که می گویند فلان تیم فقط با یک پلن بازی می کند. اینجا می بینیم چند برنامه برای حمله داشتن چه اندازه می تواند به یک تیم کمک کند. اگر استقلال از بازی استقلال خوزستان و گل گهر درس گرفته بود، می توانست با داشتن پلن دوم به خوبی از عمق دفاع استقلال خوزستان موقعیت ایجاد کند.