نصراصفهانی: با وجود تحریمهای فشنگ فینالیست شدیم به گزارش...
نصراصفهانی: با وجود تحریمهای فشنگ فینالیست شدیم به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، محسن نصراصفهانی، سرمربی تیم تپانچه کشورمان در نشست خبری اظهار داشت: در ابتدا از همه اصحاب رسانه به ویژه عزیزانی که سختی راه را تحمل کردند و از پاریس خود را به محل برگزاری مسابقه رساندند، تشکر میکنم. من در المپیک توکیو بودم و بهترین انعکاس خبری را در پاریس شاهد بودم. وی افزود: اگر قرار باشد در المپیکی طلا گرفتیم، دیگر کمتر از طلا نگیریم غیر ممکن است و هیچ کشوری نمیتواند تضمین کند که این مدال را تکرار کند. فدراسیون تیراندازی و کادر فنی تیمهای ملی تلاش خود را کردند. در توکیو نمایندهای در اهداف پروازی نداشتیم و باید حمایتهای ریاست فدراسیون با همه محدودیتها دیده شود. از نظر سلاح جنگی در تحریم هستیم ولی باز هم قربانی بهترین فشنگ های دنیا را در اختیار ما گذاشت و در رشتهای که نیاز به بهترین فشنگها دارد و تحریم ها بیش از هر چیز روی آن اثر دارد، فینالیست شدیم و با اختلاف کم به مدال نرسیدیم. نصراصفهانی تاکید کرد: از قربانی تشکر می کنم که همه امکانات را فراهم کردند که با همان توان که در توکیو بودیم حتی بهتر از آن در پاریس باشیم. هانیه رستمیان رنک دو جهان است و نفر اول رنک جهان از آلمان حتی به فینال نرسید. در پاریس نفر هشتم 585 زد و این سختی مسابقات را نشان می دهد. حق رستمیان طلای المپیک بود. بچههای ما در هر سه رشته روزی 7 ساعت در مساحتی به اندازه موزائیک می ایستند و زحمت میکشند. رفتن به فینال از نظر من رسیدن به مدال بود و از رستمیان و تلاش او قدردانی میکنم. امیدوارم وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک حمایت خود را بیشتر کنند و با توان بیشتر ادامه مسیر دهیم. 6 تیر هانیه در رستمیان تنها با یک دهم از دست رفت و اگر این اتفاق نیفتاده بود او به مدال میرسید. سرمربی تیم ملی تپانچه گفت: هر ورزشکاری هدف دارد و هدفش این است که به مدال المپیک برسد. همین الان جواد فروغی واقعا آماده است اما وقتی مدال طلا را در توکیو گرفت حواشی و بار روانی که ایجاد شد اجازه نداد دوباره این افتخار را به دست بیاورد. امیدوارم روزی ورزشکاران ما از نظر بار روانی به جایی برسند که بتوانند این شرایط را درک و تحمل کنند. وی خاطرنشان کرد: آن بار روانی که وجود دارد واقعا سخت است. کسی مثل ساعی در دو دوره مدال طلا میگیرد. ساعی گفت در دور اول طلای او را دزدیدند و او فکر کرد افتخارش با آن مدال دزدیده شد و دوباره برای کسب مدال تلاش کرد. تاثیر بارهای روانی برای افراد مختلف متفاوت است. فروغی هم قطع به یقین نه تنها رها نشد و چه بسا فدراسیون از او تا جای امکان حمایت ویژه کرد. ادامه دارد...
دیدگاهتان را بنویسید