پرتاب تیرهای بی‌رحم به قلب تنیس! به گزارش "ورزش سه" و به نقل از...

پرتاب تیرهای بی‌رحم به قلب تنیس! به گزارش "ورزش سه" و به نقل از خبرآنلاین، ایمان گودرزی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی گفت: در فدراسیون تنیس همه چیز معطوف به انتخابات است. انتخاباتی تک صدایی و تک کاندیدایی که از هم‌اکنون برنده آن مشخص است اما مشخص نیست که چرا رئیس فدراسیون تنیس دغدغه آن را دارد. آنقدر زیاد که همه مسائل در فدراسیون تعطیل و به امان خدا رها شده و همه تمرکز روی انتخابات معطوف است. انتخاباتی که در آن فقط داوود عزیزی رئیس فدراسیون و فریده گنجویی نایب‌رئیس زنان حضور دارند و بدیهی است که از حالا نتیجه انتخابات که هیچ حتی تعداد آرا نیز مشخص است اما فدراسیون‌نشین‌ها به بهانه همین انتخابات از پیش مشخص تنیس را رها کرده‌اند تا کمتر کار کرده و بیشتر استراحت کنند! اتفاقی که این روزها درباره کورت‌های تنیس مجموعه ورزشی شیرودی رخ می‌دهد و بی‌تفاوتی فدراسیون، دست کمی از یک فاجعه ندارد. مجموعه تنیس شیرودی خاستگاه این رشته در طول تاریخ و محل پرورش نوابغ تنیس ایران، مدت‌هاست بدون صاحب به امان خدا رها شده. کورت‌های خاطره‌انگیزی که محل بروز و ظهور بزرگترین ستارگان تنیس ایران بوده و هر اتفاق مهم و افتخارآفرینی در تنیس ایران در سال‌های دور و 5 دهه قبل رخ داده، منبعث از این زمین‌ها بوده. ستارگان بزرگی چون تقی اکبری، جهانبخش سوری، منصور بهرامی، محمدرضا توکلی و... جملگی از این زمین‌ها به تنیس ایران معرفی شده‌اند و برای این رشته افتخار آفریده‌اند اما در بی‌تفاوتی محض فدراسیون تنیس این زمین‌های خاطره‌انگیز و نوستالژیک و البته مهم و کلیدی دارد به یغما می‌رود. قرار بر این شده که 6 زمین تنیس پایین مجموعه شیرودی تغییر کاربری پیدا کرده و برای تمرین تیم تیر و کمان اختصاص یابد! تیم‌های تیر و کمان و پاراتیر و کمان پیش از این در زمین شماره 2 مجموعه شیرودی تمرین می‌کردند اما ظاهرا بهره‌بردار این زمین با ادامه فعالیت آنها در این زمین مخالفت کرده و حالا در یک تصمیم عجیب قرار شده کمانداران به کورت‌های تنیس شیرودی نقل مکان کنند. صرف‌نظر از اینکه زمین‌ها و کورت‌های تنیس هرگز مناسب تمرین رشته‌ای همچون تیر و کمان نیست و حتی می‌تواند به زمین و کورت‌ها آسیب وارد کند، اینکه یک زمین تخصصی تنیس به یک رشته غیر واگذار شود یک ضایعه بزرگ برای این رشته محسوب می‌شود. آن‌هم رشته‌ای که تعداد زیرساخت‌ها و زمین‌های تخصصی آن به شدت اندک و ناچیز است و حتی برای یک قریه کوچک نیز پاسخگو نیست چه برسد به کلانشهری با 18 میلیون جمعیت. رشته‌ای که اندک زیرساخت‌های موجود آن نیز از دوران باشکوه گذشته‌اش به ارث رسیده و هیچ کوششی در چند دهه اخیر برای افزایش و رشد آن صورت نگرفته. در رشته‌ای که بنا به تصمیمات غلط مدیرانش مهم‌ترین زمین‌های کاربردی‌اش در مجموعه انقلاب برای درآمدزایی واگذار شده و تیم‌های ملی‌اش در تمامی رده‌ها زمینی ندارند که در آن تمرین کنند و همانند خانه به دوش‌ها باید با خواهش و تمنا از مالکان، بهره‌برداران و بخش خصوصی برای تنیسورهایش وقت تمرین بگیرد، این بی‌اعتنایی و بی‌تفاوتی به یک زمین قدیمی و استاندارد و خاطره‌انگیز به‌راستی تاسف‌بار است. زمین‌هایی که با توجه به موقعیت جغرافیایی‌اش و حضور در مرکز شهر می‌تواند بهترین بازدهی را داشته باشد و اهالی این رشته به ویژه جوانان بتوانند در یک فضای استاندارد و مناسب در آن به تنیس بپردازند، با سهل‌انگاری فدراسیون می‌خواهد میزبان تیرهایی شود که بی‌رحمانه بر خاک آن فرود خواهد آمد و سیبل کمانداران شود. این در حالیست که فدراسیون تنیس اخیرا با پروپاگاندا و سر و صدای بسیار از طرح تنیس ارزان را رونمایی کرده و در این طرح نمایشی مجموعه لاکچری و گران استقلال را در ساعات مرده قرار است در اختیار تنیسورهای برتر رنکینگ کشوری قرار دهد. صرف‌نظر از اینکه این طرح تنها یک جمعیت کوچک و خاص را در بر می‌گیرد، پرداخت شهریه در نظر گرفته شده برای قشر متوسط و زیر متوسط نیز دشوار است تا بیشتر متوجه شویم که این طرح تنها برای شوآف و عده‌ای خاص در نظر گرفته شده، نه عموم مردم. کاش فدراسیون تنیس به جای این طرح‌های نمایشی و البته ذوب شدن در انتخابات از پیش تعیین شده، اندکی هم به این رشته توجه کند و اجازه ندهد که این زمین‌های نوستالژیک و مهم به این سادگی از تنیسورها خالی شده و جولان‌گاه کمانداران شود.